فرهیخته و فعال مدنی خانم اقدس کاظمی: زندگی نامه و کارنامه ی ویژه فعالیت های معلولیتی صفحه 219

ولیک پایه و اصل حجاب، ایمان است

بباید آنکه شود محکم از عمل، دلها

بجای خانه عفّت کنون سزاوار است

که درس پاکی و پاکیزگی دهید به ما

مگر که مبدع این فکر بی خبر بوده ست

که استفاده نموده ز واژه اش بیجا

و یا مسیر زمانه چنین عوض شده است

که نام عفت و تقوا دهند بر فحشا

بگو که معنی اصلی مُتعه گشتن چیست

که داده اید تسرّی به پیر تا بُرنا

بدون فکر چرا درب آن محل بستید

که اینچنین به تعّفن کشیده شد هر جا

تفو به مادر نااهل کاین بنا بنهاد

که زن وسیله شود از برای هر آقا

بجای منصب و فرهنگ و خانه داری و علم

نموده اید چرا راه هرزه را پیدا

بدینوسیله که بازار مرد گردد داغ

کجا دهند به زنهای خوب و پاک، بها

بجای خانه، گر ایجاد شغل بنمایید

نمی روند جوانان ما به راه خطا

چنین عقیده اگر که ز راه دلسوزی ست

بجای خانه، بُوَد شغل هر جوان اولی

چو گشت پایه فرهنگ این وطن ویران

زنان بخانه همسر شدند چون کالا

زنِ ضعیف چنین دختری ضعیف آورد

برای آنکه نبودی به کار خود بینا

نظام جامعه از جهل زن فرو ریزد

چو می کند ز جهالت به هر کجا مأوا

چنین چکامه تماماً ز روی صدق آمد

به چشم خویش چو دیدم مقام زنها را

ز طرح و بانی این ایده شکوه ها دارم

کنم شکایت آنان به خالق یکتا

بنام یک زن ایران نوشتم این نامه

به خون خویش کنم پای نامه را امضا