فرهیخته و فعال مدنی خانم اقدس کاظمی: زندگی نامه و کارنامه ی ویژه فعالیت های معلولیتی صفحه 225

به یادم هست ایشان مرد ره بود

طریق دوستی را خوب پیمود

بقدری او متین و مهربان بود

برای دوستان آرام جان بود

اگر در خانه او خلوت گزین بود

فقط با عده ای او همنشین بود

فضای خانه اش پاک و مبرّا

که بودی چون عبادتگاه آنجا

همه سوته دلان بودند آنجا

درون خانه میکردند مأوا

هر آن کس همدل و همیار او بود

در آنجا جای بحث و گفتگو بود

سرود عشق را می خواند از بر

و مفتونش همه بودیم یکسر

چه سحری بود ایشان در کلامش

چه جالب بود رفتار و مرامش

به رفتار و سخن او بود خلّاق

که شد از بهر ما استاد اخلاق

به لبهایش همیشه بود لبخند

که از دیدار یاران بود خرسند

بسان رودکی فخر زمان بود

ز پیرامون خود آزرده جان بود

از اینکه فرد خوب و با خدا بود

همیشه دور از ریب و ریا بود

قلم اینجا شد عاجز از بیانش

نوشتم قطره از بحر کرانش

هر آنچه در بیان خوب است و نیکوست

یقین دارم همه درباره ی اوست

اگر چه از نظرها گشته او دور

به نزد حق ولی شاد است و مسرور

یقین دارم که در باغ جنان است

هنوزم یاد این روشندلان است

4/5/1396

درباره صولتی دهکری

دیدم ای صولتّی دهکردی

گوی سبقت ز همگنان بُردی

چون ز مهر و وفا تو سرشاری

خود به تحسین ما سزاواری

با هنر چونکه آشنایی تو

با هنرمند همنوایی تو

حامی شعر و آن بنای کهن

هم قلم می زنی به راه وطن

خانه ات جای دانش و ادب است

نغمه ای از وطن ترا به لب است

از تو باشد چنین بخاطر من

حال گویم ز جان خویش سخن

دیده ام در مصائب یاران

بوده ای پایدار و هم پیمان

غم یاران ز چهره بِستُردی

مرحبا بر تو باد دهکردی

در پاسخ به اظهار محبت سرکار خانم اقدس کاظمی متخلص به «مژگان» شاعر توانای معاصر که در مورخه 6/4/1374 در انجمن دانشوران ضمن ابیات فوق مرا مورد لطف و عنایت قرار دادند.