فرهیخته و فعال مدنی خانم اقدس کاظمی: زندگی نامه و کارنامه ی ویژه فعالیت های معلولیتی صفحه 259

الغرض اقدس

مقدس ما

هست از بهترین

زنان جهان

خواهر خوب

مهربان من است

خواهری را که

وصف آن نتوان

من هم او را چو

یک برادر خوب

جا دهم روی

دیده و مژگان(1)

مثنوی

محمدحسن نقیب یزدی «نقیب»

پس از حمد و

نعت خدا و رسول

که هر مقبلی

دارد این را قبول

پس از عرض

تعظیم و عرض سلام

به مردان حق،

اولیای عظام

زمن، اقدس

کاظمی را درود

درودی دل انگیزتر

زین سرود

درودی به دور

از هوس وَرهوی

که باشد ز

پاکان بپاکان روا

درودی که پاک و

مقدس بود

درودی که شایان

اقدس بود

درودی که مطبوع

و مقبول اوست

درودی که از

دوست زیبد به دوست

درودی به اخلاص

آراسته

ز جان و دلی

پاک، برخاسته

درودی مزین به

عهد و وفا

درودی ملمّع ز

صدق و صفا

درودی به اشواق

آمیخته

ز شهد محبت در

او ریخته

درودی ز اعماق

قلبی سلیم

مبرّا ز هرگونه

امّید و بیم

درودی درخشنده

از نور عشق

درودی پر از

شوق و از شور عشق

من، اقدس ترا،

عاشقی صادقم

تو عذرایی

امروز و من وامقم

منم کاظمی،

عاشق خویِ تو

نه عاشق به چشم

و بر ابروی تو

شجاعت، صراحت،

صداقت، صفا

عنایت، محبت،

شفقّت، وفا

ترا کرده محبوب

در دیده ام

بدینگونه مجذوب

گردیده ام

ندیدم چو تو

مهربان و رئوف

فروتن، مؤدب،

مهذّب، عطوف

هم از تُست این

شیوه، شایسته تر

هم از سعدی این

خوانده باشی، مگر

«تواضع ز

گردن فرازان نکوست

گدا گر تواضع

کند، خوی اوست»

تو اقدس،

فریبایی و دلبری

ولی در کمالات

از آن برتری

ترا دوست دارم

به حدّ کمال

نه در حدّ و

مقدار حسن و جمال

اگر مایلی،

گویمت با قسم

ترا دوست دارم

به مولا قسم