- مقدمه 1
- اشاره 4
- اشاره 6
- جغرافیای جزیره 7
- لقب تستری یا شوشتری 9
- دیگر القاب 11
- از تولد تا کنون 14
- سرفصل ها 18
- اشاره 18
- اهمیت و ضرورت 22
- چشم انداز آینده 23
- علت عدم اهتمام حوزه علمیه 23
- اشاره 23
- الگوسازی 24
- بانک معلولین حوزه های علمیه شیعه 25
- کارنامه دفتر فرهنگ معلولین 25
- اشاره 28
- اشاره 70
- اشاره 72
- الف: شخصیت های متوفا 73
- ب) متولدانی که فوتشان محرز نیست 119
- اشاره 141
- در مدح امام المنتظر 150
- در مصیبت حضرت زهرا سلام اللّه علیها 150
- اشاره 150
مقدمه
نابینایان همانطور که مدارج دانشگاهی را طی کرده و به عالی ترین مناصب علمی و اجتماعی دست یافته اند، در حوزه های علمیه هم، نابینایانی هستند که با سعی و کوشش بسیار به درجات عالی علمی رسیده اند. هم اکنون افرادی به رغم فقدان بینایی یا داشتن کم بینایی، در کرسی های دانشگاهی مشغول تدریس در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری هستند؛ یا در منصب وکالت، پرونده های سنگین کیفری و قضایی را تقبل می کنند؛ یا در ورزش حرفه ای، رتبه های ملی و جهانی کسب کرده اند؛ یا در تحقیق و تألیف، صاحب آثار متعدد علمی می باشند؛ همین طور در مناصب حوزوی و مدارج روحانیت نیز شخصیت های دارای معلولیت به رتبه های عالی در تدریس، در تحقیق و تألیف رسیده اند.
اما چهره های دانشگاهی نابینا در جامعه بیشتر شناخته شده تراند تا شخصیت های نابینای حوزوی و عالمان دین. با این که در منصب های حوزه علمیه و پست های روحانیت، افرادی بوده اند که در زمان مرجعیت و پاسخگویی به مراجعات مردم و جوابگو به استفتائات عموم، نابینا هم بوده اند. هم اکنون روحانیون نابینا داریم که مدراج علمی حوزه را پشت سر گذاشته و در عالی ترین مرتبه علمی حوزه دینی درس خارج مشغول تحصیل هستند، روحانیون نابینا و ملبس و معمم داریم که جذاب ترین منبرها را دارند و در تبیلغ دینی کاملاً موفق اند.
اکنون درصدد معرفی شخصیتی هستیم که در طول تاریخ کمتر بدیل و نظیر داشته و در حوزه های علمیه نجف اشرف و قم به تدریس و تحقیق مشغول است. این شخصیت، آیت اللّه سید محمدرضا امام جزایری است. ایشان در نوجوانی، بینایی اش از دست رفت و از سیزده سالگی وارد حوزه علمیه نجف اشرف شد و دروس ادبیات عرب سپس اصول فقه و فقه را شروع کرد و نزد استادان مبرز حوزه های علمیه نجف و قم توانست سطح را تمام کند؛ سپس نزد استادان مشهور