فقیه و مدرس نابینا : آیت اللّه سیدمحمدرضا امام جزایری صفحه 24

سراغ آنها می آید، در حوزه علمیه جایگاه خاصی و برنامه ریزی به روز و کارآمد برای آنان اجرا نشده است. اگر قشرهای معلولین اجتماعی مثل سالمندان یا زنان سرپرست خانواده را بر معلولین حوزوی بیفزاییم، به آمار وسیعی می رسیم که نیاز به رسیدگی و برنامه دارند و عدم اهتمام به اینگونه افراد، نه تنها موجب حلّ مشکلات نشده بلکه بر مشکلات می افزاید.

حال باید پرسید چرا حوزه علمیه به معلولین توجه نمی کند و اهتمامی نسبت به آنان ندارد، چه معلولین دورن سازمانی یعنی طلابی که به دلیلی معلول شده اند و چه معلولان غیر طلبه و از طبقات مختلف جامعه.

حوزه علمیه وظیفه دارد حداقل وظایف شرعی معلولین را بیان کند و فرهنگ مذهبی را گسترش دهد. ولی تاکنون اقدامات خاص و گسترده ای مشاهده نشده است. به همین دلیل کتاب فقهی درباره معلولیت ها از منظر فقه شیعه، یا کتب کلامی، اخلاقی، تاریخی نداریم. البته غیر از عناوینی که دفتر فرهنگ معلولین تدوین و منتشر کرده، خود حوزه علمیه در این زمینه اقدامی نداشته است.

با اینکه سیره معصومین علیهم السلام و قرآن کریم دقیقاً برعکس رویه حوزه علمیه است و به امور معلولین اهتمام مبذول داشته و به امور آنان توجه می نموده اند. بنابراین منبع شرعی در این زمینه نیست، اما به چه دلیل حوزه درباره معلولیت اهتمام نمی نماید، مکشوف و مبرهن نیست.

الگوسازی

برای رهایی حوزه علمیه از اتهام سالم سالاری و عدم توجه به اقشار آسیب مند لازم است شخصیتی مثل آیت اللّه سید محمدرضا امام جزایری را ترویج نمود و به عنوان یک مدل و نمونه مطرح کرد. اقداماتی که در این راستا و با این هدف باید انجام پذیرد عبارت است از:

1- تدوین زندگی نامه جامع و کامل

2- ساخت فیلم درباره ایشان

3- برگزاری نشست ها و همایش های سالانه در کشورها و در مجامع علمی مختلف جهان