قرآن کده توانمندان : غرفه دفتر فرهنگ معلولین در بیست و ششمین نمایشگاه بین المللی قرآن کریم... صفحه 229

ضرورت دیالوگ، دورهمی و هم اندیشی

بیشتر ناشنوایان، نابینایان و دیگر قشرهای معلولین از نداشتن همزبان و فقدان محلی که دور هم تجمع کنند و با یکدیگر حرف بزنند رنج می برند. ناشنوایان سال ها در تهران در چهار راه ولیعصر در پیاده رو دور هم جمع می شدند و چند ساعت با هم خوش بودند. اما مردم رهگذر با تعجب به آنان نگاه می کردند. تا اینکه در سال گویا 1347، مرحوم رضا قلی شهیدی محلی برای آنان در نظر گرفت و با کمک دولت جایی برای حضور آنان فراهم کردند. اما نابینایان و معلولین حرکتی گاه در NGOها

تجمع داشتند؛ اما اغلب بی مکان بودند.

نمایشگاه کتاب، نمایشگاه مطبوعات، نمایشگاه صنایع دستی، نمایشگاه گردشگری، نمایشگاه قرآن و ده ها نمایشگاه دیگر سالانه در تهران و شهرها برگزار می شود. از طرفی گروهی از معلولان با هر یک از این نمایشگاه ها ارتباط دارند؛ مثلاً معلولان هنرمند در نمایشگاه های هنری و معلولان قرآنی در نمایشگاه قرآن دوست دارند شرکت کنند.

پیشنهاد این است مدیریت این نمایشگاه ها غرفه ای مثل قرآن کده توانمندان برای آنان تجهیز کند و آنان بتوانند دور هم جمع شوند. از طرفی با نشست ها و بحث ها به ارتقای سطح دانش و تجربه آنها هم کمک می شود.

اسراف و تبذیر روشی ضد قرآنی

بیست و ششمین نمایشگاه قرآن کریم به نظر برخی مردم و بازدیدکنندگان به دلیل دکوراسیون های پر خرج در بخش هایی از آن، قابل نقد است. چون روح قرآن با اسراف و تبذیر مخالف است و نمایشگاه قرآن باید الگویی از دستورات قرآنی باشد.

نمایشگاه قرآن کریم در مسجد ایاصوفیا در استامبول ترکیه هر ماه مبارکت رمضان برقرار است. دو سال به آنجا رفتیم. غرفه ها فاقد دکور بودند. فضای مسجد خودش دکور مناسبی بود و انظار را جلب می کرد. از طرف دیگر فضای سبز کنار دریا را داشت و بازدیدکنندگان در فضای سبز اطراف مسجد استراحت می کردند.

دولت ترکیه نمایشگاه قرآن را در پایتخت آنکارا اجرا نمی کند و دولت ایران هم می تواند در اصفهان یا در تبریز یا در شیراز و در محلی مناسب برگزار کند.

البته قرآن کده توانمندان یعنی غرفه معلولین فاقد دکور بود ولی روبروی غرفه معلولین غرفه معاونت بود که دکور شیک داشت ولی شب آخر بسیار غمناک بود که تمام دکور را با پتک و چکش می شکستند.

سال ها به نمایشگاه کتاب فرانکفورت رفتیم و یک سالن به نام دین داشت که قرآن هم در آنجا عرضه می شد. گزارش جامعی درباره این سالن منتشر کردم و نوشتم مسئول این سالن می گوید چند دهه است این سالن با همین ساختار و غرفه بندی ثابت است ولی نمی دانم چرا در ایران تمام غرفه های نمایشگاه کتاب را تخریب و غرفه هایی از نو می سازند.