معلولان و انتخابات صفحه 154

واقع گرایی

گاه ایجاد برابری مثبت به همگان عین ظلم است، مثلاً اگر نسبت به خردسالان و افراد مسن به بهانه برابری یک گونه برخورد گردد، قطعاً ظلم است. همینطور اگر به نام مساوات و عدالت، افراد مریض یا پیرزنان با افراد توانمند و جوان و سالم یکسان گرفته شوند، برای نمونه پیرزنان و جوانان وقتی وارد اتوبوس می شوند، به پیران جا نداد و گفت: مساوات در این است که هر کس وارد شد، اولویت دارد. این گونه رویه ها نوعی ظلم است و لازم است هر قشر و گروه به اقتضای شرایط و اقتضائاتی که دارد، سهم و امتیاز دریافت کند. گاه از این مسئله به واقع گرایی در تخصیص امکانات و توزیع فرصت ها یاد می شود و گاه آن را تبعیض مثبت می نامند.

لازم است نسبت به معلولان هم واقعیت و اقتضائات آنها در نظر گرفته شود و قانون انتخابات نسبت به اینان بر این اساس نوشته شود. برای اینکه معلولان به حقشان برسند، به این عوامل باید توجه داشت:

1- به کارگیری روش متفاوت افراد ناتوان و معلولان.

2- اعمال انواع بیمه ها برای افراد دارای معلولیت.

3- به رسمیت شناختن آداب و عقاید مذهبی و دینی برای پیروان یک مذهب و دین و به رسمیت شناختن آداب و رسوم فرهنگ یک ملت برای شهروندان آن ملت.

4- توجه به اقتضائات و واقعیت های اجتماعی و فرهنگی هر قشر از جامعه مثل معلولان.

قانون انتخابات ایران اعم از شوراهای شهر و روستا یا مجلس شورای اسلامی همان طور که برای اقلیت های دینی بر اساس تبعیض مثبت، امتیاز قائل شده و یهودیان، مسیحیان و زرتشتیان هر کدام نماینده خاص خود را دارند، اقشار اجتماعی و فرهنگی مثل معلولان هم باید هر یک نماینده خاص خود را داشته باشند. مثلاً ناشنوایان یک نماینده، نابینایان یک نماینده، ذهنی ها یک نماینده و حرکتی ها هم یک نماینده در مجلس شورا داشته باشند. یا به لحاظ جمعیت آنها تعداد نمایندگانشان تعیین گردد.

تمامی نظام های حقوقی و در تمام کشورهای پیشرفته، تبعیض مثبت مورد توجه است و به آن عمل می شود. برخی نمایندگان در جریان طرح قانون حضور نابینایان برای نامزدی می گفتند: چنین مسئله ای موجب تبعیض است، اما باید گفت: در واقع نسبت به این نوع تبعیض آگاهی ندارند.

مشارکت اجتماعی و سیاسی معلولان

واقعیت این است که پادشاهان، وزیران، امیران، قضات، والیان و افراد دیگر در ده ها پست بالای دولتی در تاریخ اسلام بوده اند که معلولیت هم داشته اند. از طرفی فقیهان بزرگی در آن دوره ها می زیسته اند ولی هیچ کدام نگفته اند ولایت داری و رهبری شما باطل است. در همین دوره رهبر معظم جمهوری اسلامی بر اثر انفجار بمب جانباز شد و یک دست ایشان از کار افتاد