معلولان و انتخابات صفحه 44

ابوعمر حفص بن عمر بن عبدالعزیز ابن صهبان، قرآن آموز و متخصص در ادبیات عرب بود و سال 150ق در بغداد به دنیا آمد. با اینکه نابینا بود، در طلب علم به سفر پرداخت و سرانجام در سامرا و ری ایران سکونت گزید. قرائت را از ابوعمر و بن علاء و کسایی آموخت و از آنان روایت می کرد. عربی را از ابومحمد یحیی بن مبارک یزدی فراگرفت و احمد بن حنبل از وی حدیث شنید. از آثارش می توان به قرآت النبی و اجزاء القرآن اشاره کرد. وی در سال 246ق در رنبویه، از روستاهای ری درگذشت.(1)

محمد بن سعدان (161-231ق)

نحوی و قاری شیعی و نابینا

ابوجعفر محمد بن سعدان مشهور به ابن سعدان در سال 161ق در بغداد متولد شد. وی نحوی و قاری و پیرو مذهب تشیع بود. در نحو پیرو کوفیان و در قرائت از حمزه زیارت پیروی می کرد و قرائت ویژه ای عرضه کرد که رواج نیافت. از محمد بن سعد کاتب واقدی، عبداللّه بن احمد بن حنبل و ابن مرزبان روایت کرد. وی نابینای مادرزاد بود.

آثارش عبارت اند از: الجامع، المجرد، کتاب القرائه و مختصر النحو.(2)

ابن میمون، عماره بن حمزه (199- ؟ق)

شاعر و کاتب، نابینا از یک چشم

عماره بن حمزه ابن میمون، شاعر و کاتب دستگاه دیوانی عباسیان از موالی عبداللّه بن عباس، سفاح و ابوجعفر منصور بود. نزد منصور و مهدی عباسی جایگاهی بلند داشت و در بصره، فارس، اهواز، یمامه و بحرین حکومت راند. ابن میمون از یک چشم نابینا بود. در خدمت ابن مقفع درس خواند. مردی زبان آور، خودپسند و در عین حال، گشاده دست و بلند همت بود. به بدخویی شهرت داشت. اما چون وی را بر گردن عباسیان حقی بود، جانبش را رعایت می کردند و حرمتش نگه داشتند. در کتابت استادی چیره دست بود و او را در بلاغت با استادانی چون ابن مقفع مقایسه می کردند. از جمله آثارش عبارتند از: دیوان الرسائل، الرساله الماهنیه و رساله الخمیس.(3)

ابن ابی الیمان (200-284ق)

ادیب و زبان شناس نابینا

ابن ابی الیمان، ابوبشر یمان بن ابی الیمان بندنیجی، در سال 200ق در شهر بندنیج به دنیا آمد. وی ادیب و زبان شناس ایرانی تبار مقیم عراق و نابینای مادرزاد بود. او به بغداد، سامرا و بصره سفر کرد

1- . دائرهالمعارف نوابغ، ص65.
2- . فرهنگ زندگی نامه ها، ص471.
3- . دائرهالمعارف نوابع، ص75.