معلولان و انتخابات صفحه 48

ابراهیم شاه خلجی، رکن الدین (درگذشت 695ق)

سیاست مدار نابینا

وی پس از جلال الدین فیروز شاه به تخت در آمد. دوره پادشاهی او چند ماه نپایید و پسر عمویش، علاءالدین خلجی وی را کور کرد و پادشاهی دهلی را به دست گرفت. شاهان این دودمان جملگی آئین اسلام می ورزیدند.(1)

ابن بذوخ/ بدوح (قرن 6ق)

مفسر، محدث، شاعر و داروشناس نابینا

ابن بذوخ/ بدوح، ابو جعفر عمر بن علی بن بذوخ قلعی، پزشک، مفسر، محدث، شاعر و داروشناس عرب، در مغرب متولد شد. به دمشق کوچ کرد و در آنجا عطاری پیشه کرد. سالیانی دراز زیست و سال های پایانی عمر را با نابینایی گذراند.

برخی از آثارش عبارتند از: حاشیه بر قانون ابن سینا، شرح فصوص بقراط، ذخیره الالباء و اشعار.(2)

تیمور لنگ (736-807ق)

بنیانگذار سلسله تیموریان، دارای نقص در پا و دست

تیمور در 25 شعبان 763ق در شهری به نام کَش یا سبز چشم متولد شد. در زمان تولد او آشفتگی و جنگ های فراوانی در ایران بود. سلطان ابوسعید آخرین ایلخان قدرتمند مغول از جهان رفت و مرگ او نشانه آشکار پایان عصر چنگیز بود. وقتی تیمور متولد شد در قسمت غربی اردوی جغتائیان فردی به نام قزان سلطان حکومت می کرد. حکومتش ستمگرانه بود و مردم زندگی سخت و بدی را می گذراندند. یکی از امیران به نام امیر قرغن شورش کرد و حکومت را به دست گرفت، از آن پس هیچ گاه آرامش و امنیت به اردوگاه بازنگشت.

این جنگ تاریک ترین نقطه زندگی تیمور و تلخ ترین خاطره او را رقم زد و در همین جنگ یا در یکی از جنگ های منطقه ای در سیستان پاشنه پای راستش مجروح شد. پس از آن نمی توانست درست راه برود و می لنگید. همین جراحت باعث شد که او را «تیمور لنگ» بنامند. غربی ها هم تیمور را به عنوان «تامرلین» می شناسند؛ یعنی، «تیمور لنگ». هم کتف راستش مجروح شد و هم دو انگشت آخر دست راستش را از دست داد. خلاصه از قسمت راست بدن ناکار شد. تیمور پس از این جنگ همراه امیرحسین به نقطه صفر رسیدند. سربداران سمرقند نردبان ترقی تیمور شدند.