پیک افتخار 17 - هم سرایان غزل عشق صفحه 33

گرفته ام، به شهادت برسم. نزدیک سی و هفت – هشت سال در راه خدا مبارزه کرده ام؛ حال دوست ندارم توی رختخواب بمیرم!»(1)

صف

به تدریج که به زمان شهادت ایشان نزدیک می شدیم، بیشتر ایشان را می دیدیم، با این که تعداد مسئولیت هایی که داشت واقعا از حد و توانایی های یک آدم معمولی خارج بود. ولی در خانه طوری بودند که ما کمبودی احساس نمی کردیم. من هیچ وقت درگیر مسایل خرید بیرون از خانه و صف های خرید نبودم.

جالب است بدانید که اکثر مطالعاتشان را در همین صف ها انجام می دادند.(2)