پیک افتخار 17 - هم سرایان غزل عشق صفحه 37

که من زن و بچه ام را دوست دارم، خیلی هم دوست دارم، ولی جبهه واجب تر است.(1)»

انگشتر عقیق

به ما می گفت: «خجالت می کشم ، من خیلی در حق خانواده ام کوتاهی کرده ام. کمتر پدری کرده ام

. فرصتش کم بود و گرنه دلم می خواست.»

یک روز در زدند ، پیک نامه آورده بود ، قلبم ریخت که نکند شهید شده باشد . پاکت را باز کردم، دیدم یک انگشتر عقیق برایم فرستاده و نوشته : «به پاس صبرها و تحمل های تو.»(2)