صدام و رویای رهبری جهان عرب صفحه 122

از جلسات هیأت دولت، خطاب به آنان اظهار داشت که اگر کسانی از اعضای کابینه معتقدند که با استعفای من، جنگ تمام می شود، با کمال آزادی نظریات خود را بگویند تا به نتیجه ای برسیم. در آن جلسه، دکتر «ریاض ابراهیم» وزیر بهداری، به خود جرأت داد و گفت: بهتر است جناب صدام حسین استعفا کنند. به محض شنیدن این حرف، صدام شخصاً دستور داد تا ریاض ابراهیم را از جلسه به بیرون هدایت کرده، در اتاق مجاور زندانی کنند. آن گاه با خشم از جای خویش برخاست و به اتاق مجاور رفت. اعضای کابینه ناگهان صدای یک گلوله را شنیدند. همه از جای خود تکان خوردند و جرأت بیرون رفتن نداشتند. در همان لحظه، صدام دستور داد تا ریاض ابراهیم را در حالی که در خون خود می غلتید از اتاق بیرون بیندازند. وحشت سراپای وجود همه را فرا گرفت.(غفاریان،1384،113و112) بدین ترتیب طی سال های زمامداری صدام در عراق هرگونه انتقاد، توهین و بی احترامی به صدام به شدیدترین شکل ممکن پاسخ داده می شد.

6. خشونت طلبی

تا آنجا که به صدام مربوط می شد خشونت نه تنها سرزنش آمیز نبود بلکه موضوعی مثبت به شمار می رفت. به همین روی صدام عاشق فیلم های شکنجه و اعدام بود.(یحیی و وندل،1383،151) در زمینۀ خوی تجاوز گری در رفتار و اندیشۀ رهبران عراق می توان گفت که توجه به شخصیت صدام در روشن شدن موضوع، اهمیت ویژه ای دارد. بررسی های به عمل آمده دربارۀ شخصیت صدام نشان می دهد که وی شخص دیکتاتور، خشن، بی رحم، ماجراجو و جاه طلبی است. برای این توصیف مصداق های بارزی چون تهدید ایران، اخراج ایرانیان مقیم عراق، هجوم سراسری به سرزمین ایران در سال 1359، حمله به کویت در سال 1369، کشتار بی رحمانۀ کردها و شیعیان، کشتار مردم مظلوم حلبچه، بمباران مکرر و گستردۀ مناطق مسکونی و غیر نظامی ایران، استفادۀ گسترده از سلاح های شیمیایی، پای بند نبودن به اصول انسانی و مرتکب شدن هرگونه جنایت ممکن به