- سخن ناشر 2
- پیشگفتار 4
- مقدمه 7
- اشاره 10
- فصل اول: نظریه روانشناسی فردی آلفرد آدلر 10
- نظریه روانشناسی فردی 11
- 1. اصل احساس حقارت 14
- اشاره 14
- اشاره 14
- مؤلفه های نظریه آدلر 14
- جبران احساس حقارت 17
- 2. تأثیر ترتیب تولد 18
- 3. اصل برتری جویی 21
- اشاره 23
- 4. اسلوب زندگی یا شیوۀ زندگی 23
- نقص بدنی 25
- نقص روانی 25
- نقص اجتماعی 25
- 5. اصل علائق اجتماعی 26
- 6 .خود خلاق 28
- اشاره 29
- سلطه پذیری و سلطه جویی 29
- سلطه پذیری 29
- سلطه جویی 30
- فصل دوم: خلأ قدرت در منطقه 31
- اشاره 31
- امریکا پس از انگلستان 34
- حضور امریکا در خلیج فارس 37
- سیاست دو پایه ای نیکسون 38
- 1. موقعیت استراتژیک 43
- اشاره 43
- دلایل انتخاب ایران در استراتژی امریکا 43
- 2. جلوگیری از گسترش فعالیت های شوروی در منطقه 46
- 3. تثبیت حاکمیت مجدد امریکا 47
- 4. ثبات و آرامش نسبی داخلی 48
- 5. توسعه طلبی سیاست خارجی ایران 49
- 6. گسترش پیوندهای عمیق دوستی 50
- فروپاشی دکترین نیکسون 51
- دکترین امنیتی کارتر 55
- تشکیل نیروهای واکنش سریع 58
- کمربند امنیتی منطقه 60
- اشاره 60
- عربستان سعودی 60
- پاکستان 62
- عمان 63
- بحرین 64
- مصر 65
- شورای همکاری خلیج فارس 66
- دلایل تشکیل شورا 67
- مصر، رهبر سنتی جهان عرب 75
- اشاره 75
- رهبری جمال عبدالناصر 76
- مؤلفه های ناصریسم 79
- اشاره 79
- 1. اتحاد اعراب 79
- 2. سوسیالیسم 80
- 3. تقابل با استعمار و امپریالیسم 80
- افول رهبر جهان عرب 81
- اشاره 81
- 4. عدم تعهد 81
- 1. شکست جمهوری متحده عربی 82
- 2. ناکامی در جنگ یمن 84
- 3. شکست در جنگ شش روزه 1967 85
- عراق و خلأ قدرت در منطقه 89
- اشاره 93
- فصل سوم: ویژگی های شخصیتی صدام 93
- شخصیت صدام 100
- ویژگی های اخلاقی صدام 101
- اشاره 101
- 1. برتری قوم عرب 102
- اشاره 102
- ایران ستیزی 104
- شیعه ستیزی 107
- 2. سلطه گری 110
- 3. خودشیفتگی 114
- 4. خود بزرگ پنداری 116
- 5. روحیۀ انتقام جویی 120
- 6. خشونت طلبی 122
- اشاره 125
- ویژگی های روحی - روانی صدام 125
- 1.سوء ظن به دیگران 127
- 2.تکیه بر وفاداران تکریتی - بعثی 129
- 3. تمایل به نظامی گری 131
- 4. تشکیلات امنیتی گسترده 134
- اشاره 134
- 1. تفحّص و معاینات دقیق روزمره در دفتر شخصی کار روزانۀ صدام 137
- 2. حفظ امنیت و حفاظت از جاده ها و نقاط انجام دیدار 138
- شیوه های نفوذ امنیتی 139
- 1. نفوذ فنی 139
- اشاره 139
- 2. نفوذ انسانی 140
- تاریخچه حزب بعث 142
- روند قدرت یابی حزب بعث عراق 144
- اصول حزب بعث 146
- 1. وحدت عربی 146
- اشاره 146
- اشاره 146
- سرزمین عربی 148
- زبان عربی 149
- ناسیونالیسم عربی 150
- 2. آزادی 154
- 3. سوسیالیسم 155
- دین و حزب بعث 156
- اشاره 158
- فصل چهارم: ویژگی های شخصیتی صدام و وقوع جنگ تحمیلی 158
- اشاره 160
- حقارت شخصی و سیاسی صدام 160
- حقارت قرارداد1975 الجزایر 166
- جبران حقارت با حاکمیت مطلق بر اروند رود 170
- اثر ترتیب تولد 173
- اشاره 173
- 1 . پدر صدام 174
- 2. مادر صدام 175
- 3. ناپدری صدام 176
- اشاره 177
- زندگی صدام 177
- زندگی شخصی 179
- زندگی سیاسی 182
- برتری جویی صدام با رهبری جهان عرب 190
- بازپس گیری جزایر سه گانۀ خلیج فارس 194
- اشاره 194
- تنب بزرگ 194
- تنب کوچک 196
- ابوموسی 197
- تجزیه خوزستان 204
- علائق اجتماعی صدام 209
- رقابت ایدئولوژیکی با ایران 211
- ژاندارمی منطقه 215
- خلاقیت صدام 222
- سرنگونی دولت ایران 223
- نتیجه گیری 230
- منابع و مأخذ 233
این شورا بالاترین مرجع تصمیم گیری، با حق وضع قوانین و چگونگی اجرای آن اعلام شد.(کوهستانی نژاد،1391،134) بدین ترتیب فعالیت این حزب چه قبل از قدرت گیری اش در اواخر دهۀ 1960 و چه بعد از آن، نقش مهمی در شکل گیری ذهنیات جامعۀ عراق در موارد گوناگونی همچون برتری قومی عربی و ضدیت با ایران داشت.(پارسا دوست،1369،101)
اصول حزب بعث
اشاره
وحدت، آزادی و سوسیالیسم سه رکن اصلی حزب بعث است. این حزب به وحدت اعراب (پان عربیسم) توجه خاص دارد. شعار «یک ملت عرب، یک رسالت ابدی» محتوای اصلی ایدئولوژی حزب بعث است. میشل عفلق بنیانگذار و اندیشمند حزب بعث ضمن آنکه هر سه رکن را «مکمل» یکدیگر می شمارد، ولی برای وحدت اعراب اهمیت برتر قائل است. او تأکید می نماید «آنچه در جای خود مسلم است آن است که وحدت چون به نحو دقیقی هویت ملت عرب را توضیح می دهد دارای نوعی برتری و اهمیت اخلاقی خاصی است.»(Shibli,1977,20) از این رو حزب بعث معتقد است که کلیه اعراب سراسر جهان یک ملت واحد را تشکیل می دهند و مرزهایی که آنان را از هم جدا کرده، غیر طبیعی و از ساخته های «امپریالیسم» است.(پارسا دوست،1385،196)
1. وحدت عربی
اشاره
پیش از تشکیل حزب بعث از میان کشورهای عرب، کشورهای نسبتاً پیشرفته زیر سلطۀ خارجی قرار گرفتند و کشورهای عقب مانده مستقل ماندند. به همین سبب افکار ناسیونالیستی اعراب بسیار احساساتی و منفی شد و رهبران آن، درگیر با مداخلۀ خارجی، بیش از هرچیز خواهان استقلال و وحدت ملی شدند. جنبش دستیابی به هدف دوگانۀ استقلال و وحدت، به نام جنبش یگانگی عرب (پان عربیسم) شناخته شد، که اغلب آن را «عربیسم(1)»
می نامند. (خدوری،1369،192) پیش از استقلال عراق
1- 1.عروبه.