صدام و رویای رهبری جهان عرب صفحه 182

ژست خود سیگار برگ کوبایی گوشۀ لب می گذاشت.(النقیب،1368،47) در رویکرد روانشناسانۀ آدلر، سالهای کودکی به اندازه ای در رشد شخصیت فرد تأثیر گذار است که آدلر در مورد کودکان به خود رها شده، یعنی کودکانی که بر اثر جدایی پدر و مادر از یکدیگر، یاکودکانی که بر اثر غفلت و بی اعتنائی نسبت به تربیت آنها، از راهنمایی و تشویق محروم بوده اند، معتقد است که این کودکان نمی توانند شیوۀ زندگی خود را گسترش دهند، و این برای آنها عواقبی بسیار ناخوشایند به بار می آورد. از این رو افرادی که در کودکی مورد بی مهری و بدرفتاری بوده اند در بزرگسالی دشمنان اجتماع می شوند و شیوۀ زندگی آنها زیر سلطۀ نیاز به انتقام جویی در می آید. در حقیقت نقص بدنی و نازپروردگی و به خود رها شدگی مفاهیمی نادرست از جهان به آدمی می دهند و در نتیجه روش یا شیوۀ زندگی او را نابهنجار می سازند.(سیاسی،1390) بدین ترتیب صدام را می توان کودکی رها شده در اجتماع بی رحم و خشن تکریت به شمار آورد که تنها پناهش را در قدرت بی حد و حصری می دید که همه را مجبور به اطاعت کند. در نتیجۀ همین تجربیات است که صدام تاب و تحمل هیچ گونه مخالفت و اعتراضی را نداشت و سال ها بعد زمانی که به ریاست جمهوری عراق رسید هرگز انتقاد کسی را بدون انتقام پاسخ نداد.

زندگی سیاسی

زندگی سیاسی صدام آمیختگی پیوسته ای با حزب بعث و تحولات و وقایع آن داشت. از این رو در جریان آشنایی صدام با بعثیسم، روحیۀ خشونت طلب و سلطه جوی وی به آسانی عرصۀ بروز یافت و او هر چه بیشتر در جهت جبران گذشتۀ خود و تثبیت موقعیت حزب بعث و ارتقاء جایگاه خویش در آن تلاش کرد. زمانی که میشل عفلق با همکاری صلاح بیطار حزب بعث را در 1943 در دمشق تشکیل داد، صدام حدود هشت سال داشت و تا آن موقع مدرسه نرفته بود. حزب بعث در 1947 در عراق تشکیل شد و صدام ده سال بعد، در 1957 وقتی که 22 سال داشت و هنوز دورۀ دبیرستان را نگذرانده بود عضو حزب بعث شد.(پارسا دوست،1385،200)