صدام و رویای رهبری جهان عرب صفحه 223

را با سبک زندگی خاص خود تعیین کند نه اینکه منتظر شود تجارب گذشته آن را تعیین کند. خودِ خلاق یک نظام شخصی و ذهنی است که تجربه های فرد را تعبیر می کند، به آنها معنا می بخشد و از طریق جستجو و تحقیق، اقدام به خلق آنها می نماید تا شیوۀ زندگی که منحصر به خودش می باشد، محقق سازد. خودِ خلاق ویژگی هایی چون وحدت، ثبات و فردیت به شخصیت می بخشد و سرچشمۀ فعال زندگی است. آدلر، ساخت شخصیت را ارثی نمی داند، بلکه اکتسابی می داند. پس از تولد، طفل تا زمانی که شخصیت وی به طرف معینی جهت گیری نکرده، می داند با آن چه کار باید کند. خط رهنمود دهنده که شخصیت در نخستین سالهای زندگی برای خود تدارک می بیند، همانا هشیار شدن به تجهیزات سرشتی، نقیصه های خود، تأثیر محیط اطراف و به کار گرفته شدن این مصالح توسط نیروی خلاق فرد است که در یک طرح و هدف در ساخت شخصیتی که هدف خاص خود را دارد، همگرا می شود.(سعید،1388،53و52)

سرنگونی دولت ایران

آدلر معتقد است سبک زندگی افراد اگر وارد مرحلۀ عقدۀ حقارت نشوند جبرگرایانه نیست بلکه هر کسی بنا بر شخصیت و منش و روحیۀ خلاق خود می تواند آن را تغییر دهد. در حقیقت آدلر علاوه بر تجربیات کودکی، عامل محیط و وراثت را نیز به عنوان اثربخش ترین عوامل شخصیتی معرفی می کند و اظهار می دارد، خواست افراد مبنی بر چگونگی تأثیر گذاری این عوامل بر شخصیت و منش آنها، ساختار خلاق نگرش ما نسبت به زندگی را تشکیل می دهد. صدام به عنوان یکی از افرادی که از کودکی با احساس حقارت به خوبی آشنا بود از ضعف سرزمین مادری خود آگاهی داشت، در واقع می دانست که عراقِ برتر منطقه باید دارای چه نوع مؤلفه های قدرتی باشد. بنابراین پس از به دست گرفتن زمام قدرت، سعی نمود تا به روش خلاق خود اقدام به رفع نقایص قدرتی سرزمین خود کند. از این رو چاره را در تسلط بر استان نفت خیز و عرب تبار ایران می دید و از آنجا که این