- سخن ناشر 2
- پیشگفتار 4
- مقدمه 7
- اشاره 10
- فصل اول: نظریه روانشناسی فردی آلفرد آدلر 10
- نظریه روانشناسی فردی 11
- اشاره 14
- 1. اصل احساس حقارت 14
- اشاره 14
- مؤلفه های نظریه آدلر 14
- جبران احساس حقارت 17
- 2. تأثیر ترتیب تولد 18
- 3. اصل برتری جویی 21
- 4. اسلوب زندگی یا شیوۀ زندگی 23
- اشاره 23
- نقص بدنی 25
- نقص روانی 25
- نقص اجتماعی 25
- 5. اصل علائق اجتماعی 26
- 6 .خود خلاق 28
- اشاره 29
- سلطه پذیری و سلطه جویی 29
- سلطه پذیری 29
- سلطه جویی 30
- فصل دوم: خلأ قدرت در منطقه 31
- اشاره 31
- امریکا پس از انگلستان 34
- حضور امریکا در خلیج فارس 37
- سیاست دو پایه ای نیکسون 38
- 1. موقعیت استراتژیک 43
- اشاره 43
- دلایل انتخاب ایران در استراتژی امریکا 43
- 2. جلوگیری از گسترش فعالیت های شوروی در منطقه 46
- 3. تثبیت حاکمیت مجدد امریکا 47
- 4. ثبات و آرامش نسبی داخلی 48
- 5. توسعه طلبی سیاست خارجی ایران 49
- 6. گسترش پیوندهای عمیق دوستی 50
- فروپاشی دکترین نیکسون 51
- دکترین امنیتی کارتر 55
- تشکیل نیروهای واکنش سریع 58
- عربستان سعودی 60
- اشاره 60
- کمربند امنیتی منطقه 60
- پاکستان 62
- عمان 63
- بحرین 64
- مصر 65
- شورای همکاری خلیج فارس 66
- دلایل تشکیل شورا 67
- مصر، رهبر سنتی جهان عرب 75
- اشاره 75
- رهبری جمال عبدالناصر 76
- 1. اتحاد اعراب 79
- مؤلفه های ناصریسم 79
- اشاره 79
- 2. سوسیالیسم 80
- 3. تقابل با استعمار و امپریالیسم 80
- افول رهبر جهان عرب 81
- اشاره 81
- 4. عدم تعهد 81
- 1. شکست جمهوری متحده عربی 82
- 2. ناکامی در جنگ یمن 84
- 3. شکست در جنگ شش روزه 1967 85
- عراق و خلأ قدرت در منطقه 89
- اشاره 93
- فصل سوم: ویژگی های شخصیتی صدام 93
- شخصیت صدام 100
- ویژگی های اخلاقی صدام 101
- اشاره 101
- 1. برتری قوم عرب 102
- اشاره 102
- ایران ستیزی 104
- شیعه ستیزی 107
- 2. سلطه گری 110
- 3. خودشیفتگی 114
- 4. خود بزرگ پنداری 116
- 5. روحیۀ انتقام جویی 120
- 6. خشونت طلبی 122
- اشاره 125
- ویژگی های روحی - روانی صدام 125
- 1.سوء ظن به دیگران 127
- 2.تکیه بر وفاداران تکریتی - بعثی 129
- 3. تمایل به نظامی گری 131
- 4. تشکیلات امنیتی گسترده 134
- اشاره 134
- 1. تفحّص و معاینات دقیق روزمره در دفتر شخصی کار روزانۀ صدام 137
- 2. حفظ امنیت و حفاظت از جاده ها و نقاط انجام دیدار 138
- شیوه های نفوذ امنیتی 139
- 1. نفوذ فنی 139
- اشاره 139
- 2. نفوذ انسانی 140
- تاریخچه حزب بعث 142
- روند قدرت یابی حزب بعث عراق 144
- اصول حزب بعث 146
- 1. وحدت عربی 146
- اشاره 146
- اشاره 146
- سرزمین عربی 148
- زبان عربی 149
- ناسیونالیسم عربی 150
- 2. آزادی 154
- 3. سوسیالیسم 155
- دین و حزب بعث 156
- اشاره 158
- فصل چهارم: ویژگی های شخصیتی صدام و وقوع جنگ تحمیلی 158
- اشاره 160
- حقارت شخصی و سیاسی صدام 160
- حقارت قرارداد1975 الجزایر 166
- جبران حقارت با حاکمیت مطلق بر اروند رود 170
- اثر ترتیب تولد 173
- اشاره 173
- 1 . پدر صدام 174
- 2. مادر صدام 175
- 3. ناپدری صدام 176
- اشاره 177
- زندگی صدام 177
- زندگی شخصی 179
- زندگی سیاسی 182
- برتری جویی صدام با رهبری جهان عرب 190
- بازپس گیری جزایر سه گانۀ خلیج فارس 194
- اشاره 194
- تنب بزرگ 194
- تنب کوچک 196
- ابوموسی 197
- تجزیه خوزستان 204
- علائق اجتماعی صدام 209
- رقابت ایدئولوژیکی با ایران 211
- ژاندارمی منطقه 215
- خلاقیت صدام 222
- سرنگونی دولت ایران 223
- نتیجه گیری 230
- منابع و مأخذ 233
ریاست جمهوری وی، دو رویداد در این چارچوب به وقوع پیوست که موضوع هر دو جمهوری اسلامی ایران بود. مداخلۀ نظامی ایالات متحده در ایران با هدف نجات گروگان های مستقر در سفارت این کشور و هجوم نظامی رژیم بعث عراق به مرزهای کشورمان که با حمایت و تأیید پنهانی کاخ سفید انجام شد، در این قالب معنا می یافت.(غرایاق زندی و دیگران،1390،87) به طور کلی می توان گفت دکترین کارتر در قالب 3 طرح تحقق یافت.. تشکیل نیروهای واکنش سریع به منظور مداخلۀ نظامی مستقیم امریکا در منطقه که در صورت نیاز تحقق پذیرد. 2. ایجاد کمربند امنیتی از کشورهای منطقه شامل عربستان، پاکستان، عمان، بحرین، مصر 3. تشکیل شورای همکاری خلیج فارس با هدف همکاری های نظامی و اقتصادی منسجم تر کشورهای منطقه. اکنون 3 طرح مورد نظر کارتر را مورد بررسی قرار می دهیم.
تشکیل نیروهای واکنش سریع
فکر ایجاد نیروهای واکنش سریع طبق گزارش هفته نامۀ نیوزویک مورخ 23 تیرماه 1359 (14 ژوئیۀ 1980) در اوت 1977 (1356) یعنی یک سال و نیم قبل از انقلاب ایران و دو سال و نیم قبل از ورود نیروهای شوروی به خاک افغانستان در دولت امریکا به عنوان یک طرح پیشنهادی مطرح بوده است.(روزنامه کیهان 14/3/1363) بحران انرژی سال 1973(1352) موضوع را وارد مرحلۀ جدی تری ساخت. در نهایت وقایع بین المللی سال های 1980-1979(1359- 1358) زمینۀ کافی برای اقدام عملی در این زمینه را به امریکایی ها داد.(الهی،1388،297)
در پی تحولات منطقه، مک فارلین که بعداً به عنوان مشاور رئیس جمهور امریکا در امور مربوط به امنیت ملی انجام وظیفه می کرد در سال 1978 مداخلۀ نظامی را در خاورمیانه از نقطه نظر اهداف استراتژیک و سیاست داخلی پیشنهاد کرد. وی می نویسد: « اتخاذ روش های خشن نظامی در جریان بحران های محلی برای فهماندن مقاصد امریکا به ابرقدرت ها و مخالفان این کشور در منطقه حائز اهمیت است.»(روزنامه کیهان 30/5/1363) نیویورک تایمز در شماره 28ژانویه