صدام و رویای رهبری جهان عرب صفحه 84

ارتش سوریه به سمت دمشق به حرکت در آمدند و در یکی دیگر از کودتاهای پرشمار کشور، استقلال سوریه را از جمهوری متحدۀ عربی اعلام کردند. کودتا و جدایی سوریه از جمهوری متحدۀ عربی نخستین ضربۀ خرد کننده به ناصر بود.(کامروا،1388،143)

2. ناکامی در جنگ یمن

چیزی از افتضاح وحدت با سوریه نگذشته بود که ناصر خود را در سردرگمی دیگری، این بار در یمن دید. ناصر به یک پیروزی دیپلماتیک، نیاز فوری داشت. جدایی سوریه از جمهوری متحدۀ عربی در شرایطی رخ داد که نوعی «جنگ سرد» عربی جریان داشت و در واقع آن را تشدید کرد.(کامروا،1388،144و143) امام احمد، حاکم یمن، در ابتدا تا به آن اندازه مجذوب آرمان های عرضه شده توسط ناصر شده بود که در روز تأسیس جمهوری متحدۀ عربی، یمن نیز در چارچوب کنفدراسیون نامنسجمی به نام « ایالات عربی متحده » به این دو کشور پیوست. اما این کنفدراسیون فراتر از تعارفات دیپلماتیک، محتوای چندانی نداشت و یمن در کنار سوریه در سال 1961 وابستگی خود را به جمهوری متحدۀ عربی قطع کرد.

در 26 سپتامبر 1962 گروهی از افسران یمنی به امید پایان بخشیدن به نظام پادشاهی محافظه کار در کشورشان و جایگزینی آن با حکومت مترقی و جمهوری، دست به یک براندازی نظامی زدند. به رغم اعلام تأسیس جمهوری یمن، کودتاگران فوراً موفق به سرنگونی حکومت سلطنتی نشدند. روز پس از کودتا، ناصر سربازان مصری را برای کمک به افسران جمهوری خواه به منظور جنگ با نیروهای وفادار اعزام کرد. اما یمن در آستانۀ فرو رفتن در کام جنگ داخلی دنباله دار بود که 5 سال طول کشید، کابوسی برای مردم یمن و معضلی لاینحل برای ناصر. یمن «ویتنام ناصر» شد.(کامروا،13888،145) در حقیقت گسیل سرباز توسط ناصر برای تقویت جمهوری نوپای عربی یمن محصول تلاش های او برای بازیافتن موقعیت وی در مقام رهبر بی چون و چرای جهان عرب بود.(Rahmy,1983, 96)