- مقدمه 1
- اشاره 5
- مدل ها و راهکارها 7
- اشاره 7
- راست آزمایی 11
- پیشرفت به عنوان یک ضرورت 12
- امکان و امتناع 13
- امکان وقوعی 14
- آغاز توسعه 15
- اشاره 15
- عوامل انسانی 16
- عناصر هم افزایی 17
- تشخیص و اجرای توسعه 18
- درون زایی 19
- تجربه جنگ جهانی 20
- اشاره 22
- اشاره 24
- مسافرت به روسیه و عثمانی 25
- گزارش سفرنامه خسرو میرزا 26
- اصلاحات عثمانی و تأثیر آن 30
- نتایج و ثمره ها 31
- اشاره 36
- درباره فرانسه 37
- گزارش درباره معلولان 37
- درباره دیگر کشورها 38
- اشاره 41
- زندگی نامه 41
- درباره معلولان 42
- نتیجه گیری 43
- اشاره 45
- زندگی نامه سیف الملک 45
- دوره سفارت 46
- گزارش از معلولیت ها 47
- مدرسه لاظروف 51
- بررسی و تحلیل 52
- اشاره 53
- روزنامه خاطرات 53
- سفرنامه به فرنگستان 55
- اشاره 57
- مدنیت و نهادهای مدنی 57
- الگوسازی 58
- مشروطیت و معلولین 59
- اقتصاد و معیشت 60
- نقش پزشکی 61
- نخستین آشنایی ها 62
- دوره قاجاریه 63
- گزارش های نخستین 64
- نقش دارالفنون 65
- مجلس حفظ الصحه 66
- پیشرفت پزشکی جدید 67
- اشاره 69
- اشاره 71
- چرایی عدم اهتمام به معلولین 72
- دوره باستان 74
- دوره جدید 76
- اشاره 78
- تغییر جامعه معلولین با آموزش 78
- بررسی و تحلیل 81
- اشاره 85
- مشارکت روحانیون در آموزش و پیشرفت معلولین 85
- گسترش آموزش در مدینه 89
- توسعه در شام 90
- تجزیه و تحلیل 91
- اشاره 97
- اشاره 99
- رویکرد و رقابت دینی 99
- مدیریت کارآمد 100
- ضرورت تشکیلات 101
- تعیین خط مشی 103
- مراکز چند منظوره و ارزیابی 107
- ثُبات قدم 108
- خط مشی مخرب 109
- همکاری متقابل 110
- اقدامات تکراری و موازی 113
- اشاره 113
- حمایت و پشتوانه اجتماعی 114
- پاسخگویی به مردم 116
- تبعیض و نابرابری 116
- منفعت گرایی، گروه گرایی و حقیقت گرایی 118
- وابستگی یا تکدی گری 122
- ناتوان سازی یا تواناسازی 126
- فرهنگ خودگردانی و استقلال 127
- رانت معلولیت 129
- دیگر عوامل کارآیی 131
- خلاصه و نتیجه گیری 133
- اشاره 134
- اشاره 136
- وضعیت کمی ناشنوایان 137
- گذار از مراحل تاریخی 138
- فرهنگ و مدنیت 140
- تلاش های نخبگان 142
- نهاد آموزش و پرورش 144
- ارتباطات 146
- تأمین اجتماعی 147
- رسانه ها 148
- مؤسسه ها و نهادها 149
- حقوق اساسی و اجتماعی 150
- اشاره 154
- آموزشگاه کر و لال های باغچه بان (تأسیس 1312ش) 155
- آموزشگاه استثنایی تبریز (دولتی) (تأسیس 1337) 159
- مدرسه و هنرستان نظام مافی (تأسیس 1343) 160
- آموزشگاه نیمروز (تأسیس 1344) 162
- دبستان باغچه بان شماره (2) (تأسیس 1357) 162
- اشاره 166
- مرکز آموزش حرفهای یوسف آباد شماره (1) 166
- آموزشگاه حرفه ای شماره (2) 168
- غرفه ناشنوایان 169
- اشاره 169
- مرکز حرفه های ناشنوایان مشهد 170
- کارگاه حمایت شده ناشنوایان تهران 170
- کلاس های سوادآموزی 171
- کارگاه حمایت شده ناشنوایان همدان 172
- کارگاه حمایت شده ناشنوایان یزد 172
- اشاره 174
- اشاره 176
- مسیر توانمندی و موفقیت 176
- گفت وگو 177
- انتقال دانش و تجربه 177
- بانک اطلاعات و اطلاع رسانی 178
- جبار باغچه بان 180
- اشاره 180
- شیخ زین الدین آمدی نابینا 186
- افصح المتکلمین و مؤید الاسلام 194
داشته و آن را به خوبی بشناسند.
تبعیض و نابرابری
مراکز موجود و فعال در ایران گاه ناخواسته و بدون آگاهی به سراغ تبعیض می روند و موجب ترویج ظلم و نابرابری در جامعه می شوند. تبعیض یعنی برتری دادن به افراد یا گروه هایی از جامعه هدف و تخصیص امکانات به یک بخش از آنها. تبعیض در معلولین انواع مختلف دارد:
تخصیص امکانات و اختصاص انواع مساعدت ها به یک گروه و غفلت از گروه های دیگر معمولاً به نابینایان توجه می شود و مسابقه قرآن هر سال برای آنان برقرار می گردد ولی ناشنوایان تاکنون مسابقه قرآنی نداشته اند و گروه هایی مثل معلولان ذهنی کاملاً فراموش شده اند.
نوع دیگر تبعیض این است که مدیریت مراکز برنامه جامع که نتایج آن همگانی و عمومی باشد، پی ریزی نکنند و اقداماتی فقط برای یک گروه معدود و محدود انجام دهند، به عنوان مثال به جای برنامه ریزی برای ازدواج جوانان دارای معلولیت، فقط به بیست جوان امکانات بدهند. این نوعی بی عدالتی است مگر همه ثبت نام شوند و به نوبت به آنان رسیدگی گردد.
یک موضوع بسیار مهم در مراکز معلولیتی این است که ارتباط بین مراکز نیست. اگر مراکز با هم ارتباط داشته و کارها را تقسیم کنند، امکان ارائه خدمات بیشتر به معلولین وجود داشت.
این گونه تبعیض ها ناشی از اقدامات بر اساس سلیقه های شخصی و ناآگاهی از نیازهای عمومی جامعه هدف است. اما نتیجه تبعیض، ناتوان و ناکارآمدی تشکل های معلولیتی و در نهایت خود معلولین است.
پاسخگویی به مردم
مراکز معلولیتی اگر چند ویژگی ذاتی داشته باشند، کارآمدی آنها قطعی است. این مراکز را به گونه ای تعریف کرده اند که عناصری مانند ارادی بودن در عضویت و