پیشرفت معلولان صفحه 122

شرایط معلولین در همه زمینه ها باید ایجاد شود. و همه خواستار حقوق ویژه برای معلولان شدند. البته همه اعتراف دارند معلولین مثل عادی ها در ویژگی ها و شرایط انسانی مشترک اند ولی در برخی مسائل نیاز به سامانه های ویژه دارند. درست مثل کارگران که در بسیاری از امور با دیگران اشتراک دارند ولی جامعه ای با اقتضائات خاص خود دارند و نیاز به قانون خاص دارند.

خلاصه اینکه ایجاد حصارهایی که موجب بیرون کردن عده ای از جمع مشارکت کنندگان شود، صحیح نیست؛ موفقیت و پیشرفت معلولین منوط به داشتن روحیه تساهل و تسامح و استفاده از حداکثر افراد خواهان همکاری است.

وابستگی یا تکدی گری

اجرای برخی برنامه ها به جای کمک به رفاه و معیشت معلولان موجب وابستگی بیشتر آنان و اتکا دائمی به مساعدت هایی که مردم انجام می دهند، است. ملاک و معیار اصلی یک خط مشی مطلوب از خط مشی نامطلوب در گداپروری، رشد تکدی گری در جامعه است. هر برنامه ای که به معلولین در کسب درآمد تا تردد و رفت و آمد و غیره استقلال بدهد، مطلوب است و هر روشی که آنها را وابسته تر کند، مذموم است.

همه جوامع و ملت ها نیازمندی معلولان و مساعدت به آنان را به عنوان یک اصل پذیرفته اند. اما صحیح این است که مساعدت کلی انجام نشود بلکه در هر مورد نیاز دارند مساعدت و در بقیه زمینه ها مثل دیگران روی پای خودشان اقدام کنند.

همه فرهنگ ها نیازمند بودن معلولین و ضرورت مساعدت و کمک به آنان را با واژه هایی بیان کرده اند. از این رو در فارسی واژگانی مثل معلول، توانخواه و توان یاب و در فرهنگ عربی، اعاقه و ذوی الحاجات و در انگلیسی Disability و Handicap همگی اشاره به واقعیت موجود در این فرهنگ ها را دارد. این واقعیت این است که قشری از جامعه به دلیل ناتوانی های جسمی محتاج کمک دیگران اند. این مسئله اگر به صورت افراطی و کلی مطرح شود منجر به ترویج روحیه گداپروری و تکدی گری در جامعه می شود. از این رو نباید به معلولین القاء شود که در همه زمینه ها ناتوان اند بلکه باید توانایی های آنها مطرح شود. و