پیشرفت معلولان صفحه 126

متأسفانه تأمین اجتماعی تعمیم داده شده و در مورد همه افراد دارای معلولیت اجرا می شود. و شیوه ای برای افزایش وابستگی و افزایش گدایی و تکدی شده است.

البته هر مقدار تکنولوژی پیشرفت می کند، امکانات بیشتر برای معلولین شدید هم فراهم می آید. امروزه افرادی هستند که از گردن به پایین کلاً از کار افتاده اند ولی با حرکت چشم با کامپیوتر کار می کنند و شرکتی را مدیریت می نمایند. اما در شرایط کنونی ایران می توان گفت معلولان شدید تحت تأمین اجتماعی قرار گیرند.

ناتوان سازی یا تواناسازی

اکثر سازمان های معلولین مدعی مهارت افزایی و بالا بردن توانایی های معلولین هستند. اما گاه برنامه و پروژه هایی را اجرا می کنند که گول زننده و فریبنده است و به ظاهر توانمندسازی است و واقعیت آن هدر دادن انرژی و امکانات آنان است.

با بالا گرفتن جنبش های افراد دارای معلولیت و حمایت جهانی از آنها، سازمان ملل و خود این سازمان ها به باز تعریف و تشریح معلولیت، محدودیت های ناشی از آن و شیوه های صحیح برخورد با آن دست زدند. بنابراین قوانین و دستورالعمل های دقیق و مشروحی در خصوص (تقویت) (Enhance) و (توانمندسازی) (Strengthen) افراد دارای معلولیت و سازمان های آنها در کنوانسیون حقوق معلولین آمده است.

مهارت های معلولین به دو دسته، توانایی های پایه یا زیربنایی و مهارت های شغلی تقسیم می شوند. سازمان های آموزش دهنده باید نیازها، استعدادها، اولویت های اجتماعی و ده ها متغیر دیگر را در نظر گرفته، آنگاه شروع به مهارت افزایی کنند. اما گاه دیده می شود سازمانی برای جذب کمک های مردمی، کارگاهی با چند چرخ خیاطی دایر کرده و 20 نفر را ثبت نام نموده است. در یک شهر 2 میلیون نفری که حدود 50 هزار نفر معلول دارد، جذب و آموزش بیست نفر مشکلی حل نمی کند. پس از یاد گرفتن، امکان اشتغال هم وجود ندارد. این برنامه های کاذب، عواقب و پیامدهای مخرب خواهد شد. اما اگر اصل بر یاد دادن تکنولوژی و دانش باشد و نیز از طریق سامانه های اطلاع رسانی و حمایت های حقوقی می توان این مشکل را رفع کرد.