ستارگان حرم: اختران حریم معصومه (س) - 7 صفحه 68

«انسان در صورتی به حق واصل می شود و در طریق صراط مستقیم قدم می نهد که انگیزه های خود را از آنچه غیر خداست، پاکسازی کند، اغیار را از خانه دل بیرون براند، همه چیز را برای خداوند و کسب رضای او بخواهد، با دوستان و دشمنان بر حسب معیارهای الهی برخورد کند و جاذبه و دافعه اش مبتنی بر موازین شرعی و اسلامی باشد.»

وی که مدام به مجاهده با نفس و پرهیز از تمایلات دنیایی مشغول بود و خود را به فضایلی آراسته ساخته بود. آرزوی قرب به خداوند، بدون اعمال صالح و رفتار پسندیده و احسان و نیکوکاری، را خواسته ای دور از منطق می دانست. برای رسیدن به کمالات روحانی، گوشه نشینی و عزلت و قهر با جامعه را روا نمی دید. تنها هنگامی افراد را به پرهیز از مصاحبت با مردمان توصیه می کرد که این روند سد راه خودسازی و تهذیب شود و غبار گناه را بر آیینه دل بنشاند. آیت الله حجتی تأکید می کرد زیارت اولیای الهی مستحب است، ولی اطاعت از فرامین پروردگار و رسولان و جانشینان آنان امر واجبی است و انسان باید نخست وظایف واجب خود را به شیوه ای مطلوب به جای آورد و سپس به امورات دیگر مبادرت ورزید، تا از مقربین درگاه حق گردد و به طور معنوی و حقیقی با اولیای الهی انس یابد زیرا قرار گرفتن در «کاروان ابرار» از این طریق به دست خواهد آمد. آشنایی با زندگی و تفکرات این فقیه عارف برای مشتاقان فضیلت سودمند خواهد بود.

ولادت

در خانه حاج میرزا محمد حجتی که افراد آن با رزق حلال روزگار می گذرانیدند و تبربیت های مذهبی و صفای معنوی آن را نورانی ساخته