- سوره نبأ 1
- سوره نازعات 11
- سوره عبس 21
- سوره تکویر 29
- سوره انفطار 35
- سوره مطفّفین 40
- سوره انشقاق 49
- سوره بروج 55
- سوره طارق 61
- سوره اعلی 65
- سوره غاشیه 74
- سوره فجر 80
- سوره بلد 88
- سوره شمس 95
- سوره لیل 101
- سوره ضُحی 107
- سوره انشراح 112
- سوره تین 116
- سوره عَلق 119
- سوره قدر 126
- سوره بیّنه 133
- سوره زلزله 139
- سوره عادیات 143
- سوره قارعه 146
- سوره تکاثر 149
- سوره عصر 154
- سوره هُمَزه 158
- سوره فیل 160
- سوره قریش 162
- سوره ماعون 164
- سوره کوثر 169
- سوره کافرون 179
- سوره نصر 181
- سوره مَسد 185
- سوره توحید 188
- سوره فَلق 193
- سوره ناس 199
سوره قدر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
«1» إِنَّآ أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ
همانا ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم.
نکته ها:
خداوند، امور عالم را از طریق فرشتگان و با واسطه آنان به انجام می رساند. لذا در بسیاری از آیات قرآن، فعل ها و ضمیرهای مربوط به خداوند به صورت جمع آمده است. چنانکه در آغاز این سوره می فرماید: «انّا انزلناه» ما قرآن را نازل کردیم.
بر اساس نظر مفسّران،(1) قرآن دو بار نازل شده است. یکبار به صورت یکپارچه در شب قدر که این سوره به آن اشاره دارد و بار دیگر به صورت تدریجی در مدت بیست و سه سال دوره رسالت پیامبر. تعبیرات قرآن نیز درباره نزول این کتاب آسمانی دو گونه است. برخی با واژه «انزلنا» از ریشه انزال به معنای نزول دفعی آمده و برخی دیگر با واژه «نزّلنا» از ریشه تنزیل به معنای نزول تدریجی آمده است.
از انضمام آیه «انّا انزلناه فی لیله القدر» با آیه «شهر رمضان الّذی انزل فیه القرآن»(2) معلوم می شود که شب قدر در ماه رمضان است، امّا اینکه کدام یک از شب های ماه رمضان است، در قرآن چیزی بر آن دلالت ندارد و در روایات نیز به صورت مردّد میان یکی از سه شب آمده است. چنانکه از امام صادق علیه السلام در مورد شب قدر پرسیدند: آن حضرت فرمود: در شب نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم رمضان