تفسیر قرآن کریم جزء 30 صفحه 185

صفحه 185

سوره مَسد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

«1» تَبَّتْ یَدَآ أَبِی لَهَبٍ وَ تَبَّ «2» مَآ أَغْنَی عَنْهُ مَالُهُ وَ مَا کَسَبَ «3» سَیَصْلَی نَاراً ذَاتَ لَهَبٍ «4» وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَهَ الْحَطَبِ «5» فِی جِیدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ

بریده باد دو دست ابولهب ونابود باد. نه دارائیش و نه آنچه بدست آورد، به حالش سودی نکرد. به زودی به آتشی شعله ور درآید. (همراه) زنش، آن هیزم کش (آتش افروز). (در حالی که) در گردنش ریسمانی از لیف خرما است.

نکته ها:

هنگامی که آیه «و انذر عشیرتک الاقربین»(1) نازل شد، پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نزدیکان و خویشاوندان را دعوت کرد و پیام وحی را به آنان رساند. ابولهب که عموی حضرت بود گفت: «تبّاً لک» هلاکت بر تو باد. این سوره نازل شد و گفتار او را به خودش ردّ کرد.

از آنجا که این نفرین عملی شد و ابولهب و همسرش با کفر از دنیا رفتند، معلوم می شود که در این سوره نسبت به ابولهب یک پیشگویی نیز شده است.

«تبّت» از ریشه «تبّ» به معنای خسران و هلاکت است و مراد از «ید» در آیه، دستِ ظاهری نیست، بلکه کنایه از وسیله قدرت و تلاش انسان است. بنابراین معنای آیه چنین است که تلاشهای ابولهب به هدر رفت و او گرفتار زیان و خسارت شد.(2)

در تاریخ آورده اند که رسول خداصلی الله علیه وآله مردم را به کلمه «لااله الاّ اللّه» دعوت می کرد و

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه