ستارگان حرم: اختران حریم معصومه (س) - 28 صفحه 152

ارتباط عاطفی و نزدیک با اساتید

آیت الله جعفری همدانی حدود دو دهه در درس آقا سید ابوالحسن اصفهانی شرکت جست؛ از زمان ورود به نجف تا رحلت استاد . وی می گوید : [آقا سید ابوالحسن] به بنده لطف خاصی داشتند. گاه اگر عرایضی خدمت ایشان می کردم، ترتیب اثر می دادند. علاوه بر این، مقدار شهریه ای که به بنده اختصاص داده بودند، به مراتب بیشتر از شهریه اساتید حوزه بود .

وی در مورد ارتباط خود با استاد دیگرش مرحوم مشکینی نیز چنین می گوید : رسائل و مکاسب را خدمت مرحوم مشکینی خواندم. وقتی خارج فقه شروع کرد، در آن نیز شرکت کردم. ایشان به من خیلی اظهار لطف می کردند. من هم به ایشان علاقه داشتم . از آنجا که به خاطر کمک های مالی پدرم , تمکن مالی نسبتاً خوبی داشتم، برخی خریدهای استاد را به عهده می گرفتم و خودم به منزلشان می بردم .

الفت و دوستی با آیت الله خویی

در دوران تحصیل در نجف یکی از توفیقات ایشان , الفت و دوستی با یکی از شخصیت های برجسته حوزه نجف؛ یعنی حضرت آیت الله خویی (ره) بود . ایشان خود در این زمینه می گوید :

با حضرت آیت الله خویی (رضوان الله تعالی علیه) همدرس و بسیار رفیق و صمیمی بودیم و حتّی رفت و آمد خانوادگی داشتیم و گاه شب ها تا ساعت ها از شب گذشته، جلسه داشتیم. بعد از ظهرها در درس مرحوم کمپانی شرکت می کردیم و بعد از نماز مغرب و عشاء، من درس آقا ضیاء می رفتم و ایشان درس مرحوم نائینی . با ایشان، نشست های علمی فراوانی داشتیم . از جمله شب ها، پس از پایان درس مرحوم آقا ضیاء و مرحوم نائینی ,سر قبر مرحوم میرزای شیرازی جمع می شدیم و مختصر گفتگویی با ایشان و دیگر دوستان داشتیم.

به یاد دارم زمانی که ایشان رفتند کربلا و می خواستند در خدمت مرحوم حاج آقا حسین قمی به فعالیت بپردازند , بنده به خاطر همان رفاقتی که با ایشان داشتم، گفتم: چرا آمده ای کربلا، و نجف را که مرکز علم است، ترک کرده ای؟ خوب است که برگردی نجف . ایشان این نظر مرا پذیرفت که البته باعث شد برخی از اعضای بیت حاج آقا حسین قمی از این کار من دلگیر شوند.