ستارگان حرم: اختران حریم معصومه (س) - 28 صفحه 205

را در سنگر جهاد سازندگی و صدا وسیمای شهرهای شمال کشور ادامه داد تا سرانجام در مسیر تبلیغ و جهاد علمی - تبلیغی جانش را فدا کرد و دار فانی را وداع گفت. (1)

شهید جابریان توجهی خاص به مناطق محروم و دور افتاده داشت و تلاش می کرد روحانیان را به این مناطق بفرستد. در سال های 1350ش. به بعد در فصل-های تبلیغی، ما اطلاعیه های دست نویس را بر در و دیوار مدرسه علمیه حقّانی قم می دیدیم که طلاب را دعوت می کرد به تبلیغ در دورترین، بد آب و هواترین و محروم ترین نقطه، بدون امکانات و حمایت های مالی.

این اطلاعیه کوچک و دست نویسی که ما آن را در تابلو اعلانات مدرسه می-دیدیم، بارها ما را به فکر فرو می برد که اینها چه کسانی هستند که روحانیون مخلص و فداکار را می خواهند برای اعزام به دورترین و محروم ترین نقاط سازماندهی کنند. تا اینکه سرانجام در روز اعزام چهره مرحوم آقای شیخ حسن جابریان را دیدیم که چهره ای پر تلاش و خالصانه داشت. (2)

نماز شب و زیارت عاشورا

شهید جابریان اهل راز و نیاز و شب زنده داری بود و حتی هنگامی که به سفر تبلیغی می رفت از آن غفلت نمی ورزید. یکی از کسانی که از نزدیک با آن شهید آشنا بود، می گوید:

یک بار توفیق داشتم که برای تبلیغ به شهر فیروزآباد فارس برویم که همزمان بود با فعالیت های تبلیغی شهید جابریان در آن شهر دقیقاً محرم و صفر سال قبل از پیروزی انقلاب بود؛ یعنی سال 1356. ایشان در آن شهر از قبل تشریف داشت و بنده نیز به دعوت و هدایت آیت الله شیخ صدر الدین حائری که اخیراً مرحوم شد، به مدت پانزده روز در فیروزآباد بودم. برخی شب ها هر دو به یک محل دعوت می-شدیم. و برنامه های مشترک تبلیغی اجرا می کردیم.

گاهی شب ها که با هم مهمان یک نفر بودیم، می دیدم که شهید جابریان پس از مقداری استراحت، برخاسته و با شور و نشاط خاصی به مناجات و نماز شب مشغول است و مقید بود که ساعتی مشخص به تهجد بپردازد.