ستارگان حرم: اختران حریم معصومه (س) - 28 صفحه 276

آب دریا را اگر نتوان کشید

هم بقدر تشنگی باید چشید

ولادت

ایشان در هشتم مرداد سال 1319 ه- ش در گوگد در خانواده ای مذهبی و کشاورز دیده به جهان گشود. پدرش مرحوم حاجی بابا بخاطر شدت علاقه اش به باب الحوائج ابوالفضل 7 نام زیبای عباس را بر او نهاد.

پیش از تولد وی مادرش شبی در عالم خواب می بیند که ماه و ستارگان دور او جمع شده و به وی مژده می دهند که صاحب فرزند عالمی خواهد شد. (1)

پدر و مادرش با توجه به اینکه قبل از او چندین طفل خود را از دست داده بودند، او را خیلی دوست می داشتند و بدین خاطر جهت بیمه کردنش وی را به پابوس آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام می برند که از قضا در آنجا سخت بیمار می شود. پدر برای اینکه داغ تلخ مرگ فرزند دوباره بر سینه پدر و مادرش ننشیند، او را سراسیمه به بارگاه ملکوتی امام رضا علیه السلام می رود و استغاثه کنان سلامتش را از حضرت می خواهد. در برگشت مشاهده می کند فرزندش صحیح و سالم کنار مادرش مشغول راه رفتن است.

مادر عباس در سن هشت سالگی از دنیا می رود و از مهر مادری محروم می گردد. (2)

تحصیلات

در دوران نوجوانی ضمن همکاری با پدر در امر کشاورزی و نجّاری، قرآن را در مکتب خانه محلّی فرا می گیرد. در سال 1335 ه- ش در سن 16 سالگی همراه رفیق عزیزش حاج شیخ حسین شایسته (3) با تشویق پدر و مادر وارد مدرسه علمیه حاج محمد ابراهیم اراک می شود و کتب ادبیات (شامل جامع المقدمات، سیوطی، حاشیه ملاّ عبدالله و مغنی ابن هشام) را در آنجا به اتمام می رساند. معالم الاصول را نیز نزد مدیر مدرسه، حاج شیخ فضل الله نصیر الاسلام (ره) تلمذ می نماید. همچنین

1- . به نقل از خواهر آن مرحوم .
2- . به نقل از کتاب شرح حال علمای گلپایگان، با کوشش آیت الله رضا استادی، ج 2 ص 293.
3- . مرحوم صبائی ده سال با ایشان هم حجره بوده اند لیکن ایشان در سال 1350 و در جوانی مرحوم می شوند و در امامزاده جعفر قم دفن می گردند. به نقل از کتاب شرح حال علمای گلپایگان، با کوشش آیت الله رضا استادی، ج 2 ص293.