ستارگان حرم: اختران حریم معصومه (س) - 28 صفحه 313

او حکومت ستم شاهی را به رسمیت نمی شناخت و در مواقع مختلف، نظر مخالف خود را ابراز می نمود و از این کار را ابایی نداشت. به همین علت مدتی تحت تعقیب بود و شب ها در مسجد جمکران و روزها در همان اطراف زندگی می کرد. جواز عمامه را برای او آوردند، جواز را پاره کرد و گفت: من از پهلوی(رضاخان) جواز عمامه بگیرم؟! (1)

اعتقاد به ولایت فقیه

لازم است ابتدا گزیده ای از دو نامه که حضرت آیت الله احمد شیرازی در شعبان المعظم سال 1337ﻫ.ق. به موالیان و آیت الله لاری نوشته است، ذکر شود.

«. . . حضرت مهدی قائم علیه السلام خلیفه الله و حیّ است و به برکت وجود اقدس آن حضرت، عالم باقی است و علمای حقّه، نائب آن حضرت هستند. اگر چه خود آن حضرت از انظار غائب است لیکن به برکت آن حضرت و به واسطه علمای ابرار، فیض به عالم امکان هر آن می رسد کما یراء. و ثانیا، اینکه آنچه بتصریف این عاصی می باشد واقعاً امانتی است شرعی و ملک طلق حقّ و صدق حضرت واجب الوجود است، چنانچه فرمود:«و لله ملک السموات والارضین». آیه واقعاً راجع به امام عصر(عج) است.

و فعلاً به اعتقاد قطعی احقّر اختیار آن با جناب مستطاب آقای حجت الاسلام حاجی سید عبدالحسین دامت برکاته می باشد لهذا مستدعی است از خدمت تمام موالیانی که متصرفی احقّر بتصریف آنها می باشد، چنانم که نامه ام به قرار ثبت و سیامه علاحده. به موجب مطالبه و حواله کرد جناب مولائی دامت برکاته کارسازی فرمائید و احقّر و خود را بری الذمه نمائید». (2)

نامه معظم له به آیت الله لاری:

«مولانا: از آنجائی که یقیناً دنیا دار فناست و آخرت دار بقاست و در حلال دنیا حساب و در حرام دنیا عقاب است و به غیر انفس قدسیه معصوم کم کسی یافت می شود که اشتغال ذمه به انواع حقّوقی نداشته باشد، لهذا به مقتضای«ما آتاکم الرسول فخذوه و مانهاکم عنه فانتهواً» و محض اسقاط تکالیف ظاهریه و واقعیه و بس از جمیع ما یملکی و متصرفی خود حتی انگشتری که در دست دارم، برداشتم و تقدیم و تسلیم حضرتعالی نمودم و انشاالله حقّ را به من له الحقّ رسانیده ام،