ستارگان حرم: اختران حریم معصومه (س) - 28 صفحه 62

با وجود این، عده ای تنگ نظر تُنُک مایه که تحمل موفّقیت های علمی، معنوی و اخلاقی او را نداشتند، حرکات رشک آلود خود را آغاز کردند و از مرحوم انصاری نزد آیت الله حائری به مذمت پرداختند، حالاتش را به تمسخر گرفتند و به او نسبت درویشی دادند و گفتند: وی از روش صوفیان و اهل بدعت پیروی می کند، اما آیت-الله حائری که به خوبی این شاگرد با استعداد و پارسای خود را می شناخت و بارها پای بندی آیت الله انصاری را به شرع مقدّس در سلوک عرفانی دیده بود، به چنین گفته های مغرضانه و غیر واقعی وقعی ننهاد، اما به مرحوم انصاری توصیه کرد برای دور بودن از این آتش افروزی ها، حالات روحانی و برنامۀ خودسازی و تزکیه خود را کتمان کند و اغیار را به حریم مذکور راه ندهد. (1)

آیت الله حائری برگ اجتهاد انصاری را که به تأیید علمای همدان رسیده بود، تأیید و امضا کرد و آن مرحوم ضمن شاگردی نزد آن مجدِّد گران قدر حوزه، شروع به نوشتن شرحی بر عروهالوثقی کرد. این پژوهشِ گران سنگ برای آیت الله حائری افتخار آفرین بود. در همین ایام بود که برگ اجتهاد آیت الله انصاری را خدمت مرجع وقت شیعیان آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی فرستاد و آن مرجع بلند پایه هم این مقام علمی و فقهی مرحوم انصاری را تأیید کرد». (2)

جوانه های جاوید

شیخ محمد جواد انصاری همدانی بعد از پنج سال خوشه چینی از خرمن فقاهت آیت الله حائری به همدان بازگشت و در حوزه این شهر به تدریس فقه و اصول در مقام سطح و خارج پرداخت، اما در همان اوان تدریس، ناگهان بارقه ای از لطف و عنایت الهی در اعماق قلبش نوعی فروزندگی معنوی پدید آورد.

در همان روزها طلاّبی که برای درس و بحث به محضرش می آمدند، برایش خبر آوردند که شخصی در سلک اهل عرفان و کسوت اهل علم به همدان آمده و برخی از مشتاقان معارف ذوقی در جلسات وی حضور می یابند. آیت الله انصاری که تا آن زمان با این شیوه ها مخالف بود، کوشید با روش های ارشادی خود، آن جمع را از ادامه چنین روندی برحذر دارد، اما آن عارفِ روشن ضمیر با