ستارگان حرم: اختران حریم معصومه (س) - 30 صفحه 109

زمانی که حجت الاسلام والمسلمین سیدهادی خسروشاهی به محضر علامه طباطبایی می رود تا استادی به وی معرفی کند و نزد او شرح منظومه را بخواند، علامه تأکید می کند بهتر است به محضر شیخ یحیی انصاری بروید و از ایشان استفاده کنید. (1)

ملاقات با مربیان اخلاق

1. عارف ربانی و دانشمند گمنام آیت اﷲ سید محمد حسن الهی، برادر علّامه سید محمد حسین طباطبایی، از جمیع جهات از جمله تلاش های فکری، سعه صدر، همت عالی و زندگی زاهدانه، انس و الفت با ذکر و عبادت و کوشش در جهت اعتلای معارف الهی به اخوی خویش شباهت داشت. او معقول و منقول را در عتبات عراق خوانده و در عرفان و اخلاق، محضر آیت اﷲ سید علی قاضی طباطبایی را درک کرده بود.

این فرزانه ناشناخته در سال 1345ش. به دلیل برخی گرفتاری ها که در تبریز برایش به وجود آمد وارد قم شد و مدتی را در شهر قم اقامت گزید و در همین مدت، عدهای از شاگردان برجسته علامه طباطبایی از پرتو علم و فضایل وی استفاده کردند. مرحوم الهی طباطبایی در قم به تدریس عرفان نظری با تأکید بر شرح فصوص قیصری و مصباح الانس ابن قناری پرداخت. آیت اﷲ انصاری گفته است ما به سفارش استادمان مرحوم علامه طباطبایی به سراغ آیت اﷲ الهی رفتیم و از محضرش در این مباحث استفاده می کردیم.

علیرضا انصاری می گوید:

پدرم نقل می کرد برای استفاده ی

معنوی افزون تر از علامه طباطبایی به ایشان پیشنهاد کردیم شرح فصوص الحکم

را تدریس کنند، ولی ایشان قبول نکرد و ما را به آیت اﷲ سید محمدحسن الهی ارجاع داد. تعبیر مرحوم انصاری از این مربی وارسته و مهذب این بود: «او عارفی سینه چاک است». جلسات درس آیت اﷲ الهی به صورت خصوصی برگزار می شد و تعداد شاگردانش به تعداد انگشتان یک دست هم نمیرسیدند. (2)