ستارگان حرم: اختران حریم معصومه (س) - 30 صفحه 138

تجزیه قسمت هایی از خاک ایران و آشوب و هرج و مرج در بسیاری از مناطق ایران بودند. مردم ایران به رهبری عالمان و مراجع دینی علیه استبداد دست به قیام زدند و خواستار پای بندی آنان به قوانین شریعت اسلامی و کوتاه شدن دست اجانب از خاک و منافع ایران شدند.

آیت اﷲ بحرالعلوم همانند بسیاری از رهبران مشروطه متوجه شدند که نیرو های سکولار و غرب زده با نفوذ در بدنه نهضت، قصد دارند مشروطه را به سمت غربی شدن سوق دهند. آنان بعد از تذکرات مکرر به این افراد، زمانی که متوجه شدند گروهی از مشروطه خواهان کارشان با تذکرات درست نخواهد شد، راه خود را از آنان جدا کردند و به مقابله و مبارزه با این جریان فرصت طلب و غرب زده و بیدین پرداختند و خواستار مشروطه مشروعه شدند.

رهبری نهضت مشروطه مشروعه در تهران به عهده آیت اﷲ شیخ فضل اﷲ نوری و در رشت بر عهده آیت اﷲ ملا محمد خمامی بود. در آن زمان، مرحوم خمامی مجتهد نامدار و متنفذ گیلان به شمار می آمد. آیت اﷲ بحرالعلوم از آنجایی که درد دین داشت، به همراه بزرگانی چون آیات شهید: شیخ علی فومنی، سید محمود روحانی و سید اسماعیل ویشکایی، به طرفداری از اهداف آیات ملا محمد خمامی و شیخ فضل اﷲ نوری پرداخت. این علما خواستار اصلاح سیاست های سکولاری مجلس شورای ملی، اسلامی شدن قوانین مجلس، ترمیم خرابی ها و عمران آبادی شهرها، آرامش و آسایش و رفاه مردم و رفع هرج و مرج ها گردیدند.

البته جریان های تند رو و روشنفکران غرب زده با حمایت سفارت خانه های روس و انگلیس جوّی رعب آور، همراه با ترور و تهدید به وجود آوردند. آنان با ایجاد بلوا و آشوب در شهر ها و تبلیغات مسموم علیه شخصیت های بزرگ و با فضیلت روحانی که تنهاجرمشان موافقت با جریان مشروطه مشروعه و رهبری آن بود، اهداف پلید خود را پیش بردند. این دسیسه ها از جانب گروه های غرب زده در اغلب شهر های ایران و حتی در نجف اشرف داستانی تلخ و مفصل دارد که پرداختن به آن نیازمنده فرصتی دیگر است. (1)