ستارگان حرم: اختران حریم معصومه (س) - 30 صفحه 143

سید محمد کاظم یزدی (متوفای 1337ق)، شیخ شعبان رشتی (متوفای 1348ق)، میرزا حسین نائینی (متوفای 1355ق)، آقا ضیاء الدین عراقی (متوفای 1355ق) و محمد حسین غروی اصفهانی (متوفای 1365ق)، به تکمیل علوم الهی پرداخت. او در جریان سفر پدر و برادرش آنان را همراه کرد که در آن ایام جوانی 20 ساله بود. او در شبی که صبح آن پدر و برادرش به شهادت رسیدند، شبانه داخل شهر قزوین شد تا سری به دوستانش که در یکی از مدارس بود قزوین بزند. در همین زمان بود که مشروطه خواهان پدر و برادرش را گرفتند و به شهادت رساندند و این خواست خدا بود که سید حسن با آن ها نباشد تا در آینده از حامیان اصلی نهضت امام خمینی رحمه الله و پیشگامان عرصه جهاد و شهادت گردد.

وی از مجتهدین و علمای طراز اول گیلان به شمار می آمد و پس از بازگشت از نجف در رشت به اقامه ی جماعت و تدریس و پاسخگویی به نیاز های دینی مردم روی آورد. وی در نهضت امام خمینی در سال 1342ش. نیز از طرفداران جدی امام بود که با دستگیری امام، او نیز دستگیر شد و مدتی در زندان رژیم پهلوی به سر برد. امضا و بیانیه های آن بزرگوار در کتب اسناد اسلامی به ثبت رسیده است.

شیخ محمد رازی درباره این بزرگوار می نویسد: «آیت اﷲ بحرالعلوم عالمی ظریف و خوش مجلس و محاوره و غیور و متعصب در دین می باشند».

وفات

آیت اﷲ بحرالعلوم در سال 1351ش. مصادف با 1392ق. در رشت رحلت کرد. سپس پیکر پاکش با تجلیل به مشهد مقدس منتقل گردید و در صحن حرم مطهر حضرت رضا علیه السلام به خاک سپرده شد. (1)