ستارگان حرم: اختران حریم معصومه (س) - 30 صفحه 247

در شیراز

آقای شب زنده دار برای مدتی در مدرسه مقیمیه و پس از آن در مدرسه منصوریّه شیراز اقامت گزید و به تحصیل مشغول گردید. در این دوره، کتاب های درسی رایج در معانی و بیان، فقه و اصول و کلام و عقاید را نزد استادان و بزرگان حوزه ی علمیه شیراز حجج اسلام آقایان ملّا محمد جواد دارابی، ملّا احمد دارابی، سیّد علی خفری و حضرات آیات، آقایان بهاء الدین محلاتی (1401 ق)، شیخ ابوالحسن حدائق (1388ق) و سید عبدالعلی آیت اللهی آموخت.

در پایان این دوره سه ساله به دستور آیت اﷲ حدائق که محبت سرشاری به آقای شب زنده دار داشت، مجلس جشنی در باغ مدرسه منصوریه برگزار گردید و آیت اﷲ حدائق ضمن اهدای عبا و عمامه به آقای شب زنده دار با دستان مبارکش عمامه بر سر وی گذاشت و او را به لباس مقدّس روحانیت مفتخر نمود. (1)

آیت اﷲ شب زنده دار در یادداشت های خود می نویسد:

پس از آنکه با لباس روحانیت به جهرم آمدم، به قدری مرحوم پدرم خرسند شد و بعد از آن احترام دیگری به من می گذاشت که وجداناً مرا شرمنده می کرد. مثلاً آن وقت ها

جهرم مثل بسیاری از جا های

دیگر برق نداشت، شب ها کوچه ها تاریک بود... گاهی می خواستیم با پدرم شب ها جایی برویم، می فرمود: من باید جلوی تو چراغ بکشم! من می گفتم: مگر چنین چیزی می شود که پدر جلوی فرزند چراغ بکشد. با این عبارت جواب می داد: «تو عمامه داری و طلبه هستی...» پدرم برای عموم علمای اسلام احترام قائل می شد

و عملاً نیز نشان می داد. وقتی می دید فرزندش در لباس آنهاست، بیشتر احترام می کرد... (2)