ستارگان حرم: اختران حریم معصومه (س) - 30 صفحه 290

نورانیاش را صرف نمود، عاقبت در خانه محقر و کوچک خویش و با قلبی زنده و روحی شاداب در عصر سه شنبه 17 جمادی الاولی سال 1369ق. مصادف با سال 1328ش. روحش به بارگاه قدس الهی پر کشید. علما و مردم تهران از خبر رحلت وی محزون و غمگین گشتند و روز بعد در مسجدش مراسم عزا به پا شد. جسد مبارک او را با تشییعی عظیم و کم نظیر و با شرکت هزاران تن تا دروازه حضرت عبدالعظیم علیه السلام برده شد. از آنجا نیز با وداع خیل بسیاری از مشتاقان، جنازهاش را به حرم اهل بیت علیهم السلام در شهر مقدس قم انتقال دادند و عده زیادی از طلاب نیز از قم به پیشواز جنازه شتافتند. در قم نیز علمای بزرگ از جمله آیت اﷲ بروجردی و آیات ثلاث در مراسم تشییع وی شرکت یافتند. سپس به امر آیت اﷲ العظمی بروجردی که از دوستان قدیمی مرحوم طالقانی بود جسد مبارکش را در مسجد بالاسر به خاک سپردند. (1)

اگر چه چندین فرزند عالم، تعدادی مکان های دینی و مذهبی و چندین رساله فقهی و علمی از وی بر جای مانده، اما آثار باقیه و ماندگار ایشان، نفوس و جان های مهذب مردمی است که توسط وی تربیت شدند. (2)

برادری عالم

آیت اﷲ میرزا محمّدعلی عبادی طالقانی فرزند ملا عبداﷲ و برادر آیت اﷲ شیخ محمّدحسن عبادی طالقانی اهل روستای «کرود» از توابع طالقان است. ایشان درسال 1285ق. به دنیا آمد. ابتدا در مدرسه های سپهسالار و مروی به تحصیل پرداخت و بعد برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه قم رفت و چندین سال در آنجا به فراگیری علوم اسلامی پرداخت و در محضر علما و آیات عظام آن حوزه، کسب معلومات کرد و به درجه اجتهاد نائل آمد.

وی از شاگردان آیت اﷲ شیخ عبدالکریم حائری یزدی بود و پس از اتمام تحصیلات به