ستارگان حرم: اختران حریم معصومه (س) - 30 صفحه 80

بزرگوارش و آیت اﷲ حاج آقا احمد قمی - برادر آیت اﷲ العظمی حاج آقا حسین قمی- فراگرفت و در 20 سالگی به اشاره پدرش به تهران رهسپار گردید. شیخ محمد جواد در تهران نزد حضرات آیات: میرزا محمدحسن آشتیانی (فقه و اصول) و حاج شیخ علی نوری، میرزا محمود حکمی و شیخ عبدالکریم سبزواری (حکمت و کلام)، زانوی ادب به زمین زد و بهره های علمی بسیار برد. ایشان پس از سه سال توقف، به قم بازگشت و یک سال دیگر از پدرش بهره برد. در سال (1319ق) به نجف رفت و در درس آیات عظام: آخوند ملا محمد کاظم خراسانی و سید محمد کاظم یزدی حاضر شد. و مبانی علمی خود را استوار ساخت. او پس از 14 سال و چند ماه پس از وفات پدر بزرگوارش، در ربیع الاول سال(1333ق) بنا به درخواست عموم مردم قم - که از ایشان خواسته بودند به قم بازگردد. قبول کرد و در میان ابراز احساسات عموم اهالی که به مناسبت ورود ایشان! شهر را تعطیل عمومی کرده و تا چند کیلومتری به استقبال رفته بودند، به زادگاه پدرانش بازگشت و به تدریس، تالیف، وعظ و ارشاد پرداخت و به جای پدرش، تصدی امامت مسجد امام حسن عسکری علیه السلام را بر عهده گرفت.

آثار

از این عالم ربانی تألیفات گران بهایی، برجای مانده است مانند:

1. تقریرات درس خارج فقه آیت اﷲ سید محمدکاظم یزدی؛

2. تقریرات درس خارج اصول آیت اﷲ ملامحمد کاظم خراسانی؛

3. صراط المستقیم در 4 جلد؛

4. سعادت بشر؛ در اثبات نبوت عامه. خاصه؛

5. آینه حق نما؛ در اثبات ولایت عامه و خاصه؛

6. توحید قمی؛ در دو جلد؛

7. کتاب کیمیا؛ در اثبات معاد جسمانی؛