ستارگان حرم: اختران حریم معصومه (س) - 32 صفحه 285

محمّدصادق نجمی پس از یک سال و اندی توقف در تبریز و تکمیل ادبیات نزد پدر و مدرسه طالبیه تبریز در آخر تابستان سال 1332ش. رهسپار حوزه علمیه قم شد. برای مدتی در مدرسه فیضیه سکونت گزید و در ایّام تحصیلی قسمتی از کتاب مطولّ را نزد آقا شیخ ابوالفضل علمایی سرابی و بخش دیگرش را در فصل تابستان که در مشهد بود نزد آقا شیخ عبد اﷲ نورانی خواند. بعدها در مدرسه آیت اﷲ بروجردی (خان) حجره گرفت و دیگر متون و کتاب های رایج در منطق و فلسفه و فقه و اصول و غیره را به ترتیب نزد استادان مربوطه آموخت. شرح شمسیه را بطور خصوصی نزد آقای اسماعیل صائینی زنجانی، شرح منظومه سبزواری را از استاد شهید مفتح (1358ش) و فلسفه را در روزهای پایانی هفته که استاد شهید مرتضی مطهری (1358ش) در قم تدریس می کرد و هم چنین از محضر آقا سیّد محمّدحسن الهی طباطبایی فراگرفت.

دو جلد شرح لمعه را در محضر آقا سیّد جواد خطیبی که در تدریس این کتاب معروف و سابقه طولانی داشت و برخی باب های دیگر را نزد حاج شیخ محمّد حقی سرابی(متوفای 1419ق) و قسمتی را هم که تدریس آن رایج نبود با یکی از دوستانش مباحثه کرد. قوانین الاصول را از آیت اﷲ سیّد عبدالکریم موسوی اردبیلی، بخش های مختلف رسائل شیخ انصاری را نزد آیات بزرگوار میرزا علی اکبر مشکینی (1428ق) حاج شیخ جعفر سبحانی، حاج شیخ علی احمدی میانجی (1420ق) خواند.

مکاسب را هم نزد آقایان یاد شده (مشکینی و سبحانی) فراگرفت. بخش مهم کفایه الاصول را از محضر آیت اﷲ سید محمدباقر سلطانی طباطبایی (متوفای 1418ق) و حاج میرزا محمّد مجاهدی (متوفای 1380ق) استفاده کرد.

در مباحث تفسیری آیات عظام آقایان میرزا ابوالفضل زاهدی قمی (متوفای 1398ق) علّامه طباطبایی (متوفای 1402ق) مشکینی،خزعلی شرکت کرد و بهره ها برد. در سال هایی که در مدرسه حجتیه سکونت داشت به بخشی از هیئت قدیم و پس از آن با مباحث هیئت جدید که توسط آیت اﷲ حسن زاده آملی تدریس می شد آشنا گردید.