ستارگان حرم: اختران حریم معصومه (س) - 32 صفحه 32

1- 1. متأسفانه اشکال اساسی مقاله جناب نادری نیامدن منابع آن است. جناب ایشان هرچند چینش جدیدی در مقاله خود دارد و نیز نکات افزوده ای نسبت به مطالب گذشته اما دریغ که اصول مستندسازی علمی در آن رعایت نشده و منابع مطالب نیامده است.

سپس برای ادامه تحصیلات رهسپار نجف اشرف شد. مدت 7 سال در آنجا بود تا به سن 27سالگی رسید. آن گاه به ایران بازگشت و چندی در قم و تهران اقامت گزیده، به تعلیم و تعلم پرداخت تا پای به 34 سالگی گذاشت. گویا در همین دوره بود که «حکمت و علوم معقول را در تهران در محضر اساتید فن آموخت و در مباحث آن ید طولایی داشت».(1) پس از این مدت برای دومین بار، بار سفر را بربست و تا 40سالگی در نجف اشرف رحل اقامت افکند.

ازدواج

آن گاه به تهران بازگشت و تا آن زمان هنوز ازدواج نکرده بود. آقا سید هاشم در این زمان در حالی که اندوخته ای فراوان از علوم اسلامی با خود داشت و حامل علوم اهل بیت علیهم السلام و درس کمال بود، با دختر عالم صالح مرحوم شیخ ابوالفضل خراسانی ازدواج کرد. همسر گرامی آقا سید هاشم پس از حدود سی سال زندگی با آقا سید هاشم حدود چهل روز قبل از ارتحال استاد بزرگوار یعنی روز اول ماه ذی القعده 1411 دار فانی را وداع گفت.

حالات و فضائل اخلاقی و سلوک علمی

در توصیف حالات و کمالات ارزشمند دینی و انسانی او بهترین توصیف را جناب حاج شیخ محمدرضا کریمی که سالیانی با ایشان مأنوس بوده، کرده است و ما در این بخش به توصیف ایشان از شخصیت سید هاشم حسینی می پردازیم:

شخصیتی نافذالبصر، دارای ذهنی وقاد، استعدادی وافر و حافظه ای قوی بود. در جوانی قرآن را حفظ کرده بود، سیمایی جذاب و نفسی گرم داشت، کلامش چون از دل بر می خاست بر دل می نشست، خانه اش ماوای دلباختگان ولایت مرتضوی و تشنگان زلال معارف کتاب اﷲ و عترت علیهم السلام بود. در تولّی و تبرّی زبانزد محافل اهل ولاء بود. بجا سخن می گفت و سخنانش نوعا راه گشای مشکلات آیات و احادیث بود. از کوتاه ترین راه درخواست کننده را به سر منزل مقصود می رساند و از تردد و حیرت نجات می بخشید. بر عمرش حریص بود و در تعلیم و تعلم آرام و قرار نداشت از