ستارگان حرم: اختران حریم معصومه (س) - 32 صفحه 338

«...ورود من به کربلا هم زمان با برنامه هفتگی اطعام طلاب توسط آیت اﷲ قمی بود. از این رو من هم در این مجلس حضور یافتم و بعد از شام به زیارت حرم اباعبداﷲ علیه السلام شتافتم. سپس مجددا روز بعد به بیت آیت اﷲ قمی مراجعه کردم. در آن جا اصحاب فتوای ایشان از جمله آیت اﷲ میلانی، میرزا مهدی شیرازی و برخی دیگر حضور داشتند. آیت اﷲ قمی ضمن گفتگویی به من توصیه کرد اول برای زیارت امیرالمؤمنین به نجف بروم سپس برای ادامه تحصیل به کربلا برگردم.»

از اساتید شیخ مصطفی در نجف می توان به آیت اﷲ سید محمود شاهرودی، آیت اﷲ سید یحیی یزدی نام برد که وی دروس حوزوی را تا سطح و خارج طی کرد.

آشنایی با نواب

در نجف بود که به سال 1322 با نواب صفوی برخورد کرد و همان جا نواب به او گفت که کسروی علیه اسلام تبلیغ می کند و خطر بزرگی برای اسلام است و باید او را به درک فرستاد.

وی می گوید که نواب خیلی با جذبه بود. همراهی او بعدها با نواب بیش تر شد به خصوص دو دایی او عبدالحسین و محمد واحدی هم جزو ارکان فدائیان اسلام بودند.

دستگیری و اعزام به سربازی

شیخ مصطفی به دلیل گرمای شدید تابستان های نجف به کرمانشاه باز می گشت. در یکی از این سفرها در سال 1327 بعد از گذراندن تابستان در راه بازگشت به نجف در مرز ایلام به عنوان سرباز دستگیر می شود. بعد از دستگیری، او را به عنوان سرباز به کرمانشاه می برند.

وی نقل می کند: در آغاز دوران سربازی، من جز گروهان فنی بودم و به عنوان واعظ تیپ خدمت می کردم. گروهان فنی ترکیبی از نیروهای دارای مشاغل مختلف اعم از خیاط، آشپز و غیره بود. من هم آن جا به عنوان واعظ برای دو هنگ 12 و 23 سخنرانی می کردم. از جمله سخنرانی ها به جمله «چه فرمان یزدان چه فرمان شاه» که در ارتش مرسوم بود، اعتراض کردم و گفتم این جمله شرک است، لذا مرا از آن جا منتقل کردند.»(1)