ارزشمندترین دفینه در ویرانه : حضرت رقیه (سلام الله علیها) صفحه 75

کمال می رسد. اما دنیاطلبان با حسرت دنیا مردند و دنیا به آنها کام نداد و در دام خود گرفتار و شقی شدند.

چرا از نام رقیه وحشت دارند؟

بیاییم خوب خلوت کنیم و از قلب سؤال کنیم. به شرط آنکه قلب داشته باشیم و فلزی زنگ زده نباشد. «لِمَنْ کَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَی السَّمْعَ وَ هُوَ شَهیدٌ (1)» برای کسی که دل داشته باشد و یا دل ندارد، دل را به دلداده بسپار. خداوند دل به همه داده ولی صد حیف دل را گل کردیم و به قول قرآن شریف «ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُکُمْ مِنْ بَعْدِ ذَلِکَ فَهِیَ کَالْحِجَارَهِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَهً(2)» دل مانند سنگ یا بدتر از سنگ شده، چون سنگ گاهی از وسط او آب خارج می شود و می شکافد، اما دل های سنگ شده به قدری سخت هستند که تکانی نمی خورند. بعد خداوند متعال علتش را بیان می کند:

«وَمَا اللهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (3)»

عمل آدمی چه عمل جوارحی و چه جوانحی، سبب شده که این دل برگردد.

«ثُمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا یَفْقَهُونَ (4)»

دل وقتی برگشت، دیگر چیزی نمی فهمد، نوری منعکس نمی کند، هرچه با او حرف بزنی اثر نمی کند. آیا از سنگ سیاه انتظار داری که عکس شما را منعکس و چهرۀ زیبایی یا زشتی به شما نشان دهد؟ چه کردیم که دل سیاه شد و مبدل به سنگ گشت؟ او که پاک است و پاک تحویل ما داد.

1-  ق/ 37
2-  البقره/ 74
3-  همان/ 74
4-  التوبه/ 127