شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 14

ذهبی گوید : «بر صحیح بودن ای_ن ح_دیث، ات_ّفاق نظر هست.»(1)

پس از ارتحال آن بانو، حضرت فاطمه علیها السلام در اط_راف پی_امبر خدا(صلی الله علیه و آله) می چرخید و می گفت : «مادرم کجا است؟» پیک وحی فرود آمد و عرضه داشت: «پروردگارت امر م_ی فرماید ک_ه به فاطمه سلام برسانی و ب_گویی ک_ه مادرت در ق_صری از م_روارید اس_ت که سقفش از طلا و ستون هایش از یاقوت س_رخ و در م_یان مریم و آسیه است.»

این جا هم حضرت فاطمه _ که در آن ایّام پنج ساله بود _ ع_رض ک_رد: «خدای، خود سلام است. سلام از او و ب_ه سوی او است.»(2)

خدیجه ک_بری علیها السلام از دی_دگاه رسول خدا صلی الله علیه و آله

از رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) اح_ادیث ف_راوانی در مناقب حضرت خدیجه علیها السلام رسیده است که فقط به شماری از آنها اشاره می کنیم:

1 . خ_دیجه، ص_دّیقۀ امّت من است.(3)

2 . هر روز چ_ندین ب_ار خ_داوند به خدیجه ب_ر ف_رشتگان مباهات می کند.(4)

3 . خدیجه ب_رترین امّهات مؤمنین است.(5)

4 . هرگز خدا همسری بهتر از او برای من جایگزین نکرده است.(6)

5 . برترین بانوان ب_هشتی، خ_دیجه دخت خویلد و فاطمه دخت محمّد اس_ت.(7)

6 . خ_دیجه بر ب_انوان ام_ّت م_ن برتری داده شده است.(8)

7 . خ_داوند محبّت خدیجه را بر من ارزانی داشت.(9)

1- . ذهبی، شمس الدین محمّد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج 2، ص 113.
2- . شیخ طوسی، محمّد بن الحسن، الامالی، ص 175، ح 2(صلی الله علیه و آله)4.
3- . ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه والنهایه، ج 2، ص 62.
4- . مجلسی، محمّدباقر، بحار الأنوار، ج 16، ص 78.
5- . سیلاوی، غالب، الأنوار السّاطعه من الغرّاء الطّاهره، ص 7.
6- . ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، فتح الباری بشرح صحیح البخاری، بیروت: دار المعرفه، ج 7، ص 140.
7- . همان، ص 139.
8- . ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینه دمشق، ج 74، ص 84.
9- . گنجی شافعی، محمد بن یوسف، کفایه الطالب فی مناقب علی بن ابی طالب، ص 359.