شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 239

آورده اند هنگامی که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) پس از مبعوث شدن به پیامبری از غار حرا پایین آمد، خدیجه علیها السلام، سرور بانوان قریش به استقبال ایشان شتافت و به سبب پاکی و طهارت روحی اش، نور پیامبری را در چهرۀ آن حضرت دید.

سپس گفت:

این چه نوری است که در پیشانی شما می بینم؟» حضرت فرمود: «این نور نبوّت است.» آن گاه ارکان اسلام را برای خدیجه علیها السلام برشمرد. وی نیز بدون کمترین تردید گفت: «آمَنْتُ و صَدَّقتُ و رَضیتُ و سَلَّمتُ؛(1) من ایمان آوردم، پیامبری ات را باور کردم، آیین اسلام را پسندیدم و تسلیم تو شدم.»

بنا بر نقل همۀ تاریخ نویسان، نخستین بانویی که اسلام را پذیرفت، حضرت خدیجه علیها السلام بود. آورده اند امام حسین7 در خطبه ای که روز عاشورا برای دشمن ایراد کرد، برای معرّفی خود فرمود: «شما را به خدا سوگند می دهم، آیا می دانید که مادربزرگ من، خدیجه، دختر خویلد، نخستین بانوی این امّت بود که اسلام را پذیرفت؟» همۀ حاضران گفتند: «آری، چنین است. او نخستین بانویی بود که به رسول خدا ایمان آورد.»(2)

نخستین بانوی نمازگزار

پس از بعثت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله)، تا مدّت ها شمار پیروان دین مقدّس اسلام، به حضرت خدیجه علیها السلام، حضرت علی علیه السلام و به قولی، زید بن حارثه منحصر بود.

آورده اند زمانی که هنوز مشرکان قریش از سوی اسلام و پیامبر(صلی الله علیه و آله) هیچ گونه احساس خطر نمی کردند، رسول خدا(صلی الله علیه و آله) هر روز سه بار به مسجدالحرام می رفت و روی به قبله می ایستاد. علی علیه السلام نیز در سمت راست، و حضرت خدیجه علیها السلام پشت سر آن حضرت می ایستادند و به نماز و پرستش خدا می پرداختند. این نخستین صحنه های نماز و پرستش معبود یکتا بود که مردم در روزهای نخست بعثت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) می دیدند.