شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 243

در پی تصویب این پیمان، ابوطالب علیه السلام، عمو و حامی پیامبر(صلی الله علیه و آله) از همۀ خویشاوندانش خواست تا از رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) حمایت کنند. به مسلمانان نیز دستور داد به شعب ابی طالب بروند و همان جا زندگی کنند تا از گزند مشرکان در امان باشند. این محاصره حدود سه سال به طول انجامید و مسلمانان در این مدّت، سختی ها و فشارهای بسیاری را متحمّل شدند.

اموال حضرت خدیجه علیها السلام و حمایت های بی دریغش در دوران محاصره، بسیار سرنوشت ساز بود. خدیجه علیها السلام همۀ ثروت خود را در ماجرای شعب ابی طالب خرج کرد؛ به گونه ای که پس از پایان این محاصره، ثروتی برایش باقی نماند. وی هم چنین خویشاوندان خود را برای کمک به پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و مسلمانان فرا خواند. حکیم بن حزام، برادرزادۀ خدیجه علیها السلام و ابوالعاص، دامادش، از جمله افرادی بودند که پنهانی به شعب ابی طالب آذوقه می رساندند.

تاریخ نویسان معتقدند، اگر کمک های حضرت خدیجه علیها السلام نبود، ضربه های جبران ناپذیری به مسلمانان وارد می شد. از این روی، پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) همواره از فداکاری خدیجه علیها السلام یاد می کرد و وی را به سبب این همه ایثار و از خود گذشتگی می ستود.(1)

فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله از خدیجه علیها السلام

وجود فرزند، پیوند زناشویی را محکم تر می سازد و به شبستان زندگی فروغ و جلوۀ ویژه ای می بخشد. در بارۀ فرزندان خدیجه علیها السلام و شمار آنان سخنان و روایت های گوناگون نقل شده است. معروف است که حضرت خدیجه علیها السلام دو پسر به نام های قاسم و عبد اللّه داشت که به آنان طاهر و طیّب می گفتند و هر دو در دوران کودکی، پیش از بعثت، یا قاسم پیش از بعثت و عبد اللّه پس از بعثت از دنیا رفتند. هم چنین چهار دختر داشت که عبارت اند از: رقیّه، زینب، امّ کلثوم و فاطمۀ زهرا علیها السلام. پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) نیز حضرت خدیجه علیها السلام را به سبب آوردن فرزند می ستود. چنان که روایت شده است پیامبر(صلی الله علیه و آله) در تمجید خدیجه علیها السلام به عایشه فرمود: «خدیجه برای من فرزندانی آورد؛ در حالی که شما (همسران دیگر) دارای این ویژگی نبودید و نازایید.»(2)