شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 259

چند نمونه اشاره می کنیم:

1. ام سلمه به پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) گفت: «تو از خدیجه امری را بیان نمی کنی، مگر این که او آن چنان بود که می گویی، جز این که به سوی پروردگارش شتافت. پس خداوند این را برای او گوارا کند و میان ما و او را در بهشت خود گرد آورد.»(1)

2. از زبیر بن بکار روایت شده است: «خدیجه را در جاهلیّت طاهره می خواندند.»(2)

3. ابن اسحاق گفته است: «خدیجه برای اسلام وزیر صداقت بود.(3) وی زنی دوراندیش، شریف و خردمند بود، با آن کرامتی که پروردگار آن را برای او خواسته بود.»(4)

4. هشام بن محمّد روایت کرده است: «رسول خدا خدیجه را دوست داشت و به وی احترام می گذاشت و در همۀ کارها با او مشورت می کرد. او وزیر راستی بود و نخستین کسی است که به پیامبر ایمان آورد، و رسول خدا تا زمانی که خدیجه زنده بود، هرگز همسر دیگری برنگزید. همۀ فرزندان آن حضرت، جز ابراهیم، از خدیجه هستند.»(5)

5. ابن اثیر گفته است: «خدیجه، زنی دوراندیش، خردمند و شریف بود، با آن همه بزرگواری و کرامتی که پروردگار برای او اراده کرده بود. پس خدیجه شخصی را نزد رسول خدا فرستاد و به ایشان پیشنهاد ازدواج داد. او شریف ترین زنان قریش از نظر نسبت و از همۀ آنان ثروتمندتر و شریف تر بود. همۀ قومش به ازدواج با وی علاقه مند بودند.»(6)

6. بنا به گفتۀ محمّد بن احمد ذهبی: «خدیجه، ام المؤمنین و سرور زنان جهانیان در زمان خویش است. او امّ القاسم، دختر خویلد بن اسد بن عبدالعزّی بن قصی بن کلاب قُرشی اسدی و مادر فرزند رسول خدا است. وی نخستین بانویی است که اسلام آورد و پیش

1- . امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج 15، ص 79.
2- . ذهبی، شمس الدین محمّد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج 2، ص 82؛ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الأصابه فی تمییز الصحابه، ج 4، ص 273.
3- . ابن اثیر جزری، علی بن محمّد، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج 5، ص 439.
4- . ابن هشام حمیری، ابومحمد عبدالملک، السیره النبویّه، ج 1، ص 200.
5- . سبط ابن جوزی، شمس الدین یوسف بن قزاوغلی ، تذکره الخواصّ، ص 312.
6- . ابن اثیر جزری، علی بن محمّد، الکامل فی التاریخ، ج 2، ص 14.