شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 260

از هر کس، پیامبر را تصدیق کرد.»(1)

سخنان بسیاری در منقبت و بزرگی حضرت خدیجه علیها السلام بیان شده است. او بانویی خردمند، بزرگوار، دین دار، پاک دامن و از زنان اهل بهشت بود. رسول اعظم(صلی الله علیه و آله) همواره خدیجه علیها السلام را می ستود و بر دیگر زنان برتری می داد و او را بسیار بزرگ می داشت؛ تا جایی که عایشه می گفت: «آن گونه که به خدیجه حسد ورزیدم، به زن دیگری رشک نبردم؛ زیرا پیامبر از او بسیار یاد می کرد.»(2)

پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) از خدیجه علیها السلام صاحب فرزندانی شد و تا وی زنده بود، همسر دیگری برنگزید و پس از وفات خدیجه علیها السلام بسیار غمگین شد؛ زیرا او بهترین خویشاوند و یاور وی بود. خداوند به پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمان داد که خدیجه علیها السلام را به خانه ای زبرجد در بهشت بشارت دهد که در آن، هیچ رنج و اندوهی نباشد.(3)

7. عبدالملک بن هشام نیز گفته است: «خدیجه، دختر خویلد به پیامبر ایمان آورد و آنچه را از خداوند به وی نازل شده بود، تصدیق کرد. پس پروردگار بدین امر، بار اندوه پیامبرش را سبک کرد، و پیامبر پاسخی ناخوشایند و تکذیبی برای رسالتش که او را غمگین کند، نشنید؛ مگر این که خداوند آن را به وجود خدیجه برطرف ساخت.»(4)

8. جمال الدّین ابوالفرج عبدالرّحمن بن جوزی نیز در بارۀ خدیجه علیها السلام گفته است: «چون امر نبوّت ظاهر شد، خدیجه به اسلام گروید. او نخستین بانویی است که به پیامبر ایمان آورد و پیامبر نیز با زن دیگری ازدواج نکرد، تا این که خدیجه از دنیا رفت. همۀ فرزندان آن حضرت، جز ابراهیم، از خدیجه هستند.»(5)

1- . ذهبی، شمس الدین محمّد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج 2، ص 82.
2- . ابن اثیر جزری، علی بن محمّد، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج 5، ص 438؛ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الأصابه فی تمییز الصحابه، ج 4، ص 275.
3- . ذهبی، شمس الدین محمّد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج 2، ص 81.
4- . ابن هشام حمیری، ابومحمد عبدالملک، السیره النبویّه، ج 1، ص 257.
5- . ابن جوزی، ابوالفرج عبدالرحمن بن علی، صفه الصفوه، ج 2، ص 2.