آماده شود.
در این کار هرچند زمان کافی در اختیار نبود، اما تلاش شد آن مقدار از ویژگی های این بزرگان که در منابع آمده ذکر شود و در حق کسی افراط و تفریط صورت نگیرد و نیز خصوصیاتی که در دستنوشته های خود نوشت افراد و یا کسانی که بستگان شان آن را نوشته اند آمده؛ چیزی حذف نشود و فقط با اندک تغییر (برای یکنواخت بودن مطالب کتاب) آورده شود.
در همۀ کارهایی که بشر انجام می دهد، حتی کسانی که سابقۀ بسیار طولانی در یک کاری دارند، باز هم کارش خالی از نقص و اشتباه نیست، این کار هم از این قاعده مستثنی نبوده و نخواهد بود. نگارندۀ این سطور، با کمال میل پذیرای انتقادات سازندۀ خوانندگان و پژوهشگران گرامی می باشد.
بر خود فرض می دانم سپاسگزار عزیزانی باشم که در خلق این اثر حقیر را یاری رساندند. از استاد ارجمند حضرت حجت الاسلام والمسلمین سید صادق حسینی اشکوری که با پیشنهاد این پژوهش، روزنۀ جدیدی برایم گشودند تشکر می کنم. از عزیزانی که دستنوشته هایشان را برای حقیر فرستادند سپاسگزارم، از دانشمند گرامی حضرت حجت الاسلام والمسلمین سید عبدالمعبود موسوی نژاد که همکاری ستودنی در سفر مشهد با نگارنده داشتند، از دوست عزیزم حجت الاسلام والمسلمین سید حمید مهری خوانساری در ویراستاری این اثر، از رفیق شفیق و یار همیشگی جناب آقای سید محمد حسینی زهانی که کارهای گرافیکی را متقبل شدند، قدردانی می کنم.
سید محمدعارف موسوی نژاد
دارالسعادۀ قم مؤسسۀ تاریخ علم و فرهنگ
1393/10/19 همزمان با 17 ربیع المولود، میلاد پیامبر (صلی الله علیه و آله) و امام صادق (علیه السلام).