سادات در ایران: تاثیر مهاجرت سادات بر گسترش تشیع در ایران صفحه 173

2. امامزاده احمد در تفرش.

3. امامزاده محمد و ابوطالب در خمین.

4. امامزاده موسی در محلات.

5.2 ساوه

ساوه از شهرهای قدیمی ایران است و قبل از دوره اسلامی، مرکز ولایتی بوده که به چهار ناحیه تقسیم می شده و دارای یک صد و سی پارچه آبادی بوده است.(1) در واقع، این شهر در ابتدا از مناطق شهر آبه به شمار می آمده ولی به سبب پیشرفت و رونق یافتن ساوه، از اهمیت شهر آبه کاسته شد.

در کتاب نخبه الدهر آمده که این دو شهر، به سبب نزدیکی به هم متصل بودند.(2) این دو شهر از منازل و قبایل ماد و دست کم در سده هفتم قبل از میلاد وجود داشته اند. پس با اطمینان می توان تاریخی در حدود دو هزار و ششصد سال برای ساوه و آبه قائل شد.(3) از برخی کتب تاریخی چنین برمی آید که آبه از شهرهای شیعه نشین ایران بوده؛ به طوری که برخی اهل این شهر را از غلات شیعه دانستند(4) و در مقابل، مردم ساوه را سنی مذهب برشمرده اند. حتی گفته

1- (1) . ر. ک: مستوفی، حمدالله، نزهت القلوب، ص 63.
2- (2) . ر. ک: شمس الدین ابی طالب، نخبه الدهر فی عجایب البر و البحر، ترجمه حمید طبیبان، ص 313.
3- (3) . ساوه نامه، مجموعه مقالات مجمع تاریخ و فرهنگ ساوه، ص 5.
4- (4) . زکریا بن محمد بن قزوینی، آثار البلاد و اخبار العباد، ترجمه عبدالرحمن شرفکندی، ص 65.