- آیه نهم: (((إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَاد))) 1
- اشاره 1
- آیات 3
- لغت 3
- آیه اول 3
- معنای مرصاد 4
- آیه دوم 8
- آیه چهارم 9
- آیه سوم 9
- آیه ششم 11
- آیه پنجم 11
- آیه هفتم 13
- روایات 15
- اشاره 15
- آیه هشتم 15
- روایت اول 15
- روایت دوم 16
- روایت سوم 16
- روایت پنجم 17
- روایت چهارم 17
- روایت ششم 18
- روایت هفتم 19
- روایت نهم 20
- روایت هشتم 20
- نتیجه گیری 21
- شیخ مفید 21
- سخن بزرگان 21
- شیخ صدوق 21
- اشاره 21
- علامه حلی 23
- خواجه نصیرالدین طوسی 23
- ابن میثم بحرانی 25
- دیدگاه ملا صدرا 27
- یاد آوری (تجسّم اعمال) 31
- چکیده سخن 31
- ساختار زیر بنایی نظریه صدرا 32
- نقدی بر کلام ملاصدرا: 48
- جایگاه تأویل 52
- تأویلات نادرست 53
- سخن پایانی 57
- اشاره 60
- آیه دهم: وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَت 60
- لغت 62
- چرا نامه اعمال را طائر گویند؟ 63
- روایات 66
- روایت اول 66
- اشاره 66
- روایت دوم 67
- روایت سوم 67
- روایت چهارم 68
- روایت پنجم 68
- روایت ششم 70
- روایت هفتم 70
- روایت هشتم 71
- روایت دهم 72
- روایت نهم 72
- روایت یازدهم 73
- روایت دوازدهم 74
- روایت سیزدهم 75
- روایت چهاردهم 76
- روایت پانزدهم 77
- روایت شانزدهم 78
- اشاره 79
- شیخ طوسی 79
- گفتار عالمان 79
- شیخ صدوق 79
- شیخ طبرسی 80
- علامه مجلسی 82
- علامه محمدجواد مغنیه 83
- تفاسیر عرفانی فلسفی 84
- اشاره 90
- آیه یازدهم: وَ کُلُّهُمْ ءَاتِیهِ یَوْمَ الْقِیَامَه فَرْدًا 90
- اشاره 92
- لغت 92
- آیه اول 92
- شواهد قرآنی 93
- دیدگاه مفسران 93
- نظریه ملاصدرا 95
- اختلاف در کتب آسمانی! 98
- نقد کلام صدرا 100
- وجه جمع صدرا 101
- اشاره 104
- آیه دوم 104
- دیدگاه مفسران 105
- اشاره 105
- علامه طباطبایی 105
- شیخ طَبْرِسی 106
- آیه سوم 107
- محمدجواد مغنیه 107
- آیه دوازدهم: وَ اُزْلِفَتِ الجَْنَّه لِلْمُتَّقِینَ غَیرَ بَعِید 111
- اشاره 111
- آیات بهشت و دوزخ 113
- اشاره 113
- بهشت آماده و نزدیک 114
- پهناوری بهشت 115
- حرکت سوی بهشت و دوزخ 116
- ورود به بهشت 117
- ارث بهشت 118
- غرفه های بهشتی 119
- نعمت های بهشتی 120
- حوریان بهشتی 121
- اشاره 124
- روایات بهشت و دوزخ 124
- روایت دوم 125
- روایت اول 125
- نتیجه 126
- اشاره 127
- دیدگاه ملاصدرا 127
- جایگاه تأویل و توجیه 136
- اقرار ملاصدرا 137
- فعلیت بهشت و دوزخ 138
- اشاره 139
- آیات فعلیت بهشت 139
- ادله قائلان به فعلیت بهشت و دوزخ 139
- آیه اول 139
- آیه دوم 140
- روایات فعلیت بهشت و دوزخ 142
- روایت اول 142
- آیه سوم 142
- اشاره 142
- روایت دوم 144
- روایت چهارم 145
- روایت سوم 145
- روایت پنجم 146
- روایت هفتم 147
- روایت ششم 147
- روایت هشتم 148
- روایت نهم 152
- روایت دهم 153
- روایت یازدهم 154
- اشاره 156
- اشاره 156
- ادله منکرین فعلیت بهشت و دوزخ 156
- جواب 156
- دلیل اول 156
- دلیل دوم 158
- جواب 158
- اشاره 158
- اقوال علما 160
- مکان بهشت و دوزخ 168
- تأثیر اعمال در ایجاد نعمت های بهشتی 173
- نظر ملاصدرا پیرامون دوزخ 174
- انگیزه ملاصدرا از توجیه آیات و روایات 175
- هشدار 177
- آیه سیزدهم: ولَقَدْ ذَرَأنَا لِجَهَنَّمَ کَثِیرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ 180
- اشاره 180
- وجه اول 184
- وجه دوم 186
- وجه سوّم 189
- بیان علامه طباطبائی 190
- وجه چهارم 190
- سخن ملاصدرا 192
- اشکال صدرا بر ابن عربی 197
- بررسی لغوی 200
- نقد سخن صدرا 200
- شواهد قرآنی 201
- آیات عذاب 202
- عذاب آخرت 202
- بررسی خلود در دوزخ 205
- آیات 205
- گفتار عالمان 208
- خواجه نصیر طوسی 208
- شیخ مفید 208
- علامه حلّی 209
- علامه طباطبایی 209
- تفتازانی 209
- طبرسی نوری 209
- نظریه صدرا نسبت به چگونگی خلود 211
- نقد و بررسی خلود نوعی 213
- آیه چهاردهم: وَلَوْ شِئْنَا لآتَیْنَا کُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا 220
- اشاره 220
- 2. معیار صحیح در فهم قرآن 222
- 1. حفظ اصول قطعی 222
- آیات هدایت 223
- سخن ملاصدرا 228
- نقد و بررسی 229
- روایات طینت 231
- اشاره 231
- حدیث دوم 231
- حدیث اول 231
- سخن علامه طباطبائی 233
- سخن علامه در المیزان 235
- یادآوری 236
- نقد و بررسی 236
- اشاره 238
- آیه پانزدهم: وَتَرَی الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَه وَهِیَ تَمُرُّ مَرَّ 238
- دیدگاه صاحب تفسیر المیزان 242
- انواع حرکت 245
- اشکال بوعلی بر حرکت جوهری 245
- دو اشکال در تفسیر آیه به حرکت جوهری 247
- نکته مهم 247
- چکیده بحث 251
- اشاره 253
- آیه شانزدهم: الْحَمْدُ للهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ 253
- وارسی و شرح 254
- آیه اول 258
- اشاره 258
- اهمیت بحث فرشتگان 258
- آیه دوم 259
- آیه سوم 259
- آیه چهارم 260
- صفات ملائک در قرآن و روایات 262
- مجرد یا مادی 267
- نقد و وارسی 270
- تمثل یا تشکّل 274
- اجماع در مسئله 276
- توضیح کلام فلاسفه 283
- استدلال عقلی فلاسفه بر تجرّد ملائکه 283
- حقیقت ملائک در نگاه بزرگان فلسفه 285
- نقد استدلال فلاسفه 287
- استدلال نقلی بر تجرّد ملائکه 292
- آیه اول 292
- اشاره 292
- آیه دوم 293
- آیه چهارم 294
- آیه سوم 294
- نتیجه 309
- عصمت ملائک§. از جمله مطالبی که در صفات ملائکه مورد خلاف نیست، عصمت آنهاست، شیخ صدوق –رحمه الله علیه - می فرماید: اعتقادنا فی الأنبیاء والرسل والأئمه والملائکه،انهم معصومون مطهّرون من کلّ دنس (الاعتقادات: 96) . شیخ مفید نیز می فرماید: أقول: انهم معصومون مما یوجب لهم العقاب بالنار؛ وعلی هذا القول، جمهور الامامیه وسائر المعتزله واکثر المرجئه وجماعه من أصحاب الحدیث (أوائل المقالات: 71) . علامه حلی – رحمه الله علیه - می فرماید: الملائکه معصومون لقوله تعالی: ... و لأن صدور الذنب إنما یکون بتعلق الشهوه و الغضب و هم منزهون عن ذلک. محقق حلی – رحمه الله علیه - می فرماید: الملائکه معصومون لقوله تعالی ... و ما روی فی بعض الأخبار من ضدّ ذلک (و کذلک ما تضمنّته قصّه هاروت و ماروت) فقد صرف ذلک عن الظاهر الی ضرب من التأویل (المسلک فی اصول الدین: 285) . علامه مجلسی – رحمه الله علیه - نیز در این باره می فرماید: إعلم أنه أجمعت الفرقه المحقه و أکثر المخالفین علی عصمه الملائکه من صغائر الذنوب و کبائرها (بحارالأنوار11 : 124) . و عصمت ملائک چنانچه از عبارات بزرگان و آیات مبارکات و روایات شریفه معلوم می شود به صراحت در جمیع أصناف آنان است و ملاک عصمت، تجرّد نیست، چنانچه أنبیاء و ائمه علیهم السلام نیز معصوم اند و مجرد نیستند؛ لذا آنچه در (تفسیر تسنیم5 :717 718) آمده است محل تأمل می باشد. عبارت تفسیر چنین است: «البته دلیل عقلی بر حصر ملائک در مجرّد تام عقلی نیست، محتمل است فرشتگانی آفریده شده باشند که همانند جنّ دارای بدن مادّی و نامرئی باشند. در این حال، همانند جنّ و انس مکلّف اند و برهانی بر عصمت چنین فرشتگان مفروضی اقامه نشده است، هرچند احتمال آن خواهد بود». § 311
- اشاره 311
- آیه سوم 312
- آیه اول 312
- آیه دوم 312
- اختیار ملائک 317
- چند نکته درباره فرشتگان 325
- 1. تعالی و تکامل فرشتگان 325
- 3. غذای فرشتگان 326
- 2. تولید نسل فرشتگان 326
- 4. خواب فرشتگان 327
- 5. رؤیت فرشتگان 329
- آیه هفدهم: { یُؤتِی الْحِکْمَه مَن یَشَاءُ وَمَن یُؤْتَ الْحِکْمَه فَقَدْ اُوتِیَ خَیْرًا کَثِیرًا } ؛ 332
- حکمت در آیات 333
- حکمت در لغت 334
- حکمت در تفاسیر 335
- حکمت در روایات 337
- حکمت در سخن فیلسوفان 342
- آیه هجدهم: وَمَا أمْرُنَا إِلاَّ وَاحِدَه کَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ 347
- اشاره 347
- اَمر 348
- تبیین آیه در المیزان 349
- لَمْح 349
- واحده 349
- دیدگاه فلاسفه و اهل عرفان 352
- سخن ابن عربی و قیصری 352
- اشاره 352
- یاد آوری 354
- سخنی از تفسیر روح البیان 355
- سخن ملاصدرا 356
- نقد و بررسی 359
- پاسخ 360
- آیه نوزدهم: وَقَضَی رَبُّکَ ألاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِیَّاهُ وَبِالْوَالِدَیْنِ 363
- اشاره 363
- قضای تکوینی و تشریعی 364
- اهمیت عبادت و پلیدی شرک 365
- برگشت همه معاصی به شرک است 366
- شاهد اول 373
- اشاره 373
- شاهد دوم 373
- سخنان نادرست 373
- شاهد چهارم 374
- شاهد سوم 374
- شاهد پنجم 375
- نتیجه شواهد 376
- اشاره 378
- آیه بیستم: إِنَّا عَرَضْنَا الأمَانَه عَلَی السَّماوَاتِ وَالأرْضِ وَالْجِبَالِ فَأبَیْنَ أن یَحْمِلْنَهَا وَأشْفَقْنَ مِنْهَا 378
- پذیرای امانت 379
- امانت 379
- معنای { فَأبَیْنَ } 380
- معنای { أن یَّحْمِلْنَهَا } 381
- اشاره 381
- 1. تفسیر روح البیان 382
- 2. تفسیر بیان السعاده 383
- اشاره 384
- 3. تفسیر المیزان 384
- یادآوری و نقد 385
- 4. تفسیر عبدالرزاق کاشی 386
- 5. سخن قیصری 388
- اشاره 388
- نقد و بررسی 389
- امانت در احادیث 390
- اهمیت امانت 390
- اشاره 390
- امانت، ولایت علی (علیه السلام) و دیگر امامان (علیهم السلام) 391
- امانت، تکلیف الهی 391
- یادآوری لازم 394
- چکیده سخن 394
- نمایه آیات 400
- نمایه روایات 412
- منابع و مآخذ: 417
آیه پنجم
خدای متعال درباره انسان های کوردل که به حضور خداوند متعال بی اعتنایند و در دنیا چنان بی باکانه در خوشی ها سرگرم می شوند و کارهای ناشایست انجام می دهند که گویا جهان،خدایی ندارد وحساب وکتابی در کار نیست می فرماید: ‹‹فَلا اقْتَحَمَ الْعَقَبَه›› ؛(1)
به آن گردنه در نیامد (و راهی برای رهایی و عبور از آن نجست) .
در مناقب ابن شهرآشوب از اَنس نقل می کند که پیامبر درباره این آیه فرمود:
إنَّ فوقَ الصراط عقبه کؤوداً ... لا یقطعها فی غیر مشقه إلاّ محمد و اهل بیته (علیهم السلام) ؛(2)
بالای صراط گردنه ای است که گذشتن از آن بس دشوار است... تنها محمد و اهل بیتش (علیهم السلام) آن را به راحتی می پیمایند.
آیه ششم
خدای تعالی در مورد اعمال کافران می فرماید:
‹‹وَالَّذِینَ کَفَرُوا أعْمَالُهُمْ کَسَرَابٍ بِقِیعَه یَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاءً حَتَّی إِذَا جَاءَهُ لَمْ یَجِدْهُ شَیْئًا وَوَجَدَ اللهَ عِندَهُ فَوَفَّاهُ حِسَابَهُ وَاللهُ سَرِیعُ الْحِسَابِ * أوْ کَظُلُمَاتٍ فِی بَحْرٍ لُّجِّیٍّ یَغْشَاهُ مَوْجٌ مِّن فَوْقِهِ مَوْجٌ مِّن فَوْقِهِ سَحَابٌ ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْض إِذَا أخْرَجَ یَدَهُ لَمْ یَکَدْ یَرَاهَا وَمَن لَّمْ یَجْعَلِ اللهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِن نُّورٍ›› ؛(3)
و کسانی که کفر ورزیدند، کارهایشان چون سرابی در زمینی هموار است که تشنه، آن را آب می پندارد. اما چون بدان رسد آن را چیزی نیابد و خدا را نزد خویش یابد و حسابش را تمام به او دهد و خدا به سرعت حسابرسی می کند.
1- سوره بلد (90) آیه 11.
2- . مناقب آل ابی طالب2 : 6 ؛ تفسیر برهان5 : 666 ؛ بحارالأنوار8 : 66 .
3- . سوره نور (24) آیات 39 40.