فضایل ائمه اطهار علیهم السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 176

وصیتنامه شد. همین که به جمله ای رسید که «قاسم» ضمن بیان عقاید اسلامی خود. پس از اقرار به یگانگی خدا و نبوت پیامبر اسلام و علی 7 را به عنوان امام و جانشین معرّفی کرده بود؛ وصیت نامه را به زمین پرتاب نمود و آن را تا آخر نخواند».(1)

2. هادی عباسی

در سال 169 هجری، پس از مرگ «مهدی عباسی» فرزندش «هادی» که جوان خوشگذران و مغرور و ناپخته بود، به خلافت رسید.

حکومت وی سرچشمه حوادث تلخی گردید که برای جامعه اسلامی بسیار گران تمام شد. هنگامی که هادی بر مسند خلافت تکیه زد، هنوز 25 سال تمام نداشت و از جهات اخلاقی به هیچ وجه شایستگی احراز مقام خطیر خلافت و زمامداری جامعه اسلامی را نداشت.

او جوان میگسار، سبک سر و بی بند و بار بود. در دوران خلافت او، کشور اسلامی که در آغاز نسبتاً آرام بود و همه ایالات و استان ها به اصطلاح مطیع حکومت مرکزی بودند، بر اثر رفتار زننده و اعمال زشت وی دستخوش اضطراب و تشنج گردید و از هر سو موج نارضایتی های عمومی پدیدار گشت.

البته علل مختلفی موجب پیدایش این وضع شد. ولی عاملی که بیش از از هر چیزی به نارضایتی و خشم مردم دامن زد، سختگیری «هادی» نسبت به بنی هاشم و فرزندان علی 7 بود. او از آغاز خلافت، سادات و بنی هاشم را زیر