فضایل ائمه اطهار علیهم السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 68

جبرئیل گفت: چرا تناول نمی کنی، بخور و نترس! به درستی که این نور کسی است که نام او، در آسمان «منصوره» و در زمین «فاطمه» است.

گفتم: ای حبیب من جبرئیل! چرا در آسمان او را «منصوره» گویند و در زمین «فاطمه»؟

جبرئیل گفت: او را در زمین «فاطمه» می گویند؛ زیرا شیعیانش را از آتش جهنم نجات می دهد و دشمنانش از محبّت او نصیبی نیست، در آسمان «منصوره» نامیده شده است؛ محبانش را نصرت و یاری می کند، چنان که حق تعالی می فرماید: «یومئذ یفرح المؤمنون بنصر الله ینصر من یشاء»(1)

تکلم در رحم مادر

ابن بابویه به سند معتبر از مفضّل بن عمر، روایت کرده است که گفت:

از امام صادق 7 سؤال کردم که چگونه بود ولادت فاطمه 7؟ حضرت امام صادق 7 فرمود: «چون خدیجه 3 اختیار مزاوجت با رسول الله نمود، زنان مکه از عداوتی که به آن حضرت داشتند از او دوری می نمودند، بر او سلام نمی کرد و با او قطع رابطه کردند. پس خدیجه را به این سبب وحشتی عظیم عارض شد. امّا عمده غم و جزع خدیجه برای حضرت رسول 6 بود که مبادا از شدت عداوت آنان آسیبی به آن حضرت برسد؛ چون به فاطمه 3 حامله شد. فاطمه در شکمش با او سخن می گفت و مونس او بود و خدیجه 3 این حالت را از حضرت رسول 6 پنهان می داشت؛ روزی حضرت داخل شد و شنید که