یاران ایرانی تبار معصومان علیهم السلام صفحه 25

ص:34

همین که نامه امام صادق علیه السلام به عبداللّه رسید، عبداللّه آن نامه را بوسید و بر چشم گذاشت و مشکل آن مرد را حل کرد.(1)

عبداللّه نجاشی، چون به استانداری فارس و اهواز منسوب شد، نامه ای به امام صادق علیه السلام نوشت و از حضرت درخواست کرد راه کاری برای او بنویسند که او بر اساس آن، در طول ولایت خویش عمل کند. سپس از حضرت درباره مسائل گوناگون مانند مصرف زکات دستور خواست.

حضرت در پاسخ، راه کار کاملی به او نوشت که بخش هایی از آن ذکر شد. عبداللّه نجاشی، از اجداد احمد بن علی نجاشی نویسنده کتاب معروف رجال نجاشی است.

عبداللّه در همه این خدمات و رهنمون شدن آنها به طریق اهل بیت، مدیون عمار سجستانی است که او را به این مسیر هدایت کرد. امیرمؤمنان، علی علیه السلام فرمود: پیامبر در جنگ خیبر به من فرمود:

ای علی! اگر خدا به وسیله تو یک نفر را به حق رهنمون سازد، برای تو برتر از گستره عالم است.(2)

فصل چهارم: یاران امام موسی بن جعفر علیه السلام

اشاره

فصل چهارم: یاران امام موسی بن جعفر علیه السلام

زیر فصل ها

1. ابراهیم بن ابی محمود خراسانی

2. بی بی شطیطه

3. بشر حافی

4. محمد بن خالد برقی

1. ابراهیم بن ابی محمود خراسانی

اشاره

1. ابراهیم بن ابی محمود خراسانی

وی از اهل خراسان و از یاران امام موسی کاظم علیه السلام است(3) و از یاران امام رضا علیه السلام نیز شمرده می شود.(4)

او بعد از امام رضا علیه السلام نیز زنده بود و به حضور حضرت جواد الائمه علیه السلام نیز مشرّف شد و نوشته هایی که از امام رضا علیه السلام داشت، به حضرت جواد علیه السلام داد.(5)

مقام و منزلت وی نزد ائمه

مقام و منزلت وی نزد ائمه

وی نزد پیشوایان معصوم علیهم السلام جایگاه ویژه ای داشت و به حضور سه امام بزرگوار مشرّف و از محضر پرفیضشان بهره مند شد. روایت هایی از اهل بیت عصمت و طهارت از وی در کتب اربعه نقل شده که بیش از 32 مورد است.(6) بلندی مرتبه وی در روایتی از کشی آشکار است:

ابراهیم بن ابی محمود گوید: به حضور امام جواد علیه السلام وارد شدم و همراه من کتاب هایی از امام رضا علیه السلام بود. پس آن کتاب ها را بر حضرت جواد علیه السلام عرضه کردم. آن حضرت آن کتاب ها را می خواند و بر روی دیدگان مبارکش می نهاد و می فرمود: آری به خدا سوگند، نوشته های پدرم است. پس آن قدر گریست که اشک چشمانش بر گونه های مبارکش جاری شد.

پس گفتم: فدایت شوم، همانا پدر بزرگوارتان گاهی در یک مجلس چندین مرتبه به من می گفت: خداوند، تو را در بهشت جای دهد. پس حضرت جواد علیه السلام فرمود: من نیز از خدا می خواهم تو را به بهشت داخل کند. پس گفتم: سرورم، قربانت شوم، آیا نزد خدا تضمین می کنی که مرا وارد بهشت کند؟ حضرت فرمود: آری، پس پای مبارکش را بوسیدم.(7)

این نوشته ها را حضرت رضا علیه السلام برای فرزندش امام جواد علیه السلام نوشته بود و ابراهیم مأمور بود آنها را به حضرت جواد علیه السلام برساند.

این روایت به تنهایی از مقام بلند ابراهیم بن ابی محمود خبر می دهد. دانشمندان شیعه نیز موثّق بودن او را تأیید و از وی تجلیل کرده اند. بزرگواری وی تا حدی است که افرادی چون عبدالعظیم حسنی نیز از وی روایت می کنند.(8)

دانشمند محقق، محی الدین ممقانی، در حاشیه تنقیح المقال می نویسد:

ایشان از نادر افرادی است که به شرف دعای امام نائل شدند. او از اجلاّی ثقات شمرده شده و توثیق وی به طور متواتر از علمای رجال رسیده است. پس او ثقه و جلیل القدر است و روایاتش از ناحیه وی همه از صحاح می باشند.(9)

خدمات علمی و فرهنگی

خدمات علمی و فرهنگی

وی از افرادی است که در حفظ و ترویج آموزه های پیشوایان معصوم نقش بسزایی ایفا کرده و پیوسته در نشر آیین اهل بیت علیهم السلام کوشیده

1- اصول کافی، ج 2، ص 152؛ اختصاص مفید ص 260؛ اعیان الشیعه، ج 8، ص 87 .
2- بحارالانوار، ج 32، ص 448.
3- رجال طوسی، ص 332.
4- رجال طوسی، ص 352.
5- رجال کشی، 567.
6- موسوعه طبقات الفقهاء، ج 3، ص 33؛ معجم رجال الحدیث، ج 1، رقم 90.
7- رجال کشی، ص 567، تنقیح المقال، ج 3، ص 250.
8- تنقیح المقال، ج 3، ص 252؛ موسوعه طبقات الفقهاء، ج 3، ص 34.
9- تنقیح المقال، ج 3، ص 252.