- مقدمه 1
- اشاره 19
- معنای بصیرت تاریخی 20
- فکری که باید به ظهور آید 23
- واقعی ترین تفکر 32
- سعادتی که با شعور و تفکر همراه است 34
- چرا از مسلمانی خود نتیجه ی لازم را نمی گیریم؟ 37
- تغذیه از چشمه ی جوشان کربلا 39
- خصوصیات تاریخی که در آن به سر می بریم 41
- کمالِ آگاهی 44
- اشاره 51
- یک نگاه 52
- آرمانی که در حجاب رفت 53
- شروع فرآیند تمدن اسلامی 60
- جایگاه موانع در انقلاب اسلامی 63
- قرائت انقلاب اسلامی در متن مدرنیسم!؟ 67
- انقلاب اسلامی و ظهور نسبت های جدید 69
- تقدیری که باید احساس شود 71
- حکمت متعالیه و زیرساخت های فکری تمدن اسلامی 75
- تفاوت عشق مجازی انسانی با عشق مجازی حیوانی 77
- ریشه ی صنعت گری در انسان 80
- چگونگی رجوع به حضرت امام خمینی«رضوان اللّه تعالی علیه» 83
- آینده چگونه شکل می گیرد 87
- اشاره 92
- بازگشت به امکان تفکر 93
- هرگز غربی نمی شویم 95
- نسبتی بین تعقل و تقدیر زمانه 98
- الهام اصول کلی تقدیرات زمانه به قلب رهبران 100
- وقتی تاریخ جدیدی شروع می شود 106
- چگونه فکر به سراغ انسان می آید؟ 109
- هنر درک تقدیر زمانه 112
- تفکر، ما را به چه می خواند؟ 114
- رهایی بشر امروز از سرگردانی 115
- نمونه ای از عدم تفکر 117
- برکت اصلی نظر به تقدیر زمانه 120
- تقدیری که اشراق شد 122
- عقلی که بتوان با آن انقلاب اسلامی را درک کرد 123
- وضع حضوری ما در جهان هستی 127
- خطر انحراف 130
- اشاره 136
- حضور با نور عصمت امام معصوم 137
- او راه حل های ملکوتی به میان آورد 139
- خدایی که ظهور کرده 141
- معنای رجوع به حضرت امام خمینی«رضوان الله تعالی علیه» 143
- مقلّد یا متفکّر 148
- چگونگی احساس تقدیر تاریخی 158
- مجال فرایند ظهور حقیقت 160
- وظیفه ای برای آینده 166
- انسان مناسب انقلاب اسلامی 167
- اشراقی مناسبِ طلب 174
- برکات تغییر رویکردها 178
- اشاره 184
- نقطه ی ارتباط با خدا 185
- تفکر به معنای امروزین آن 188
- راه جدایی از غرب 192
- موانع تفاهم قدسی 200
- رجوعِ وجودی به خداوند 205
- برکات نگاه حُبّی و سیر وجودی 208
- اتحاد بین مُحبّ و محبوب 212
- راز استحکام امام خمینی«رضوان اللّه تعالی علیه» 218
- حضرت امام خمینی«رضوان اللّه تعالی علیه»؛ مظهر اراده ی الهی 220
- محل تفصیل نور امام خمینی«رضوان اللّه تعالی علیه» 223
- موانع حضور در تاریخ توحیدی آینده 238
- اشاره 242
- فهم شئون تاریخی 243
- راز ریزش ها 247
- آینده ی ما چه آینده ای است؟ 251
- نحوه ی ظهور تمدن ها در تاریخ 255
- انسانی که در حال تولد است 260
- چه کسی در دوران خود زندگی می کند؟ 263
- عقلی که برای حضور در آینده نیاز است 267
- رابطه ی انقلاب اسلامی با تاریخ سازی حکمت متعالیه 271
- ریشه ی بصیرت تاریخی 277
- اشاره 289
- شواهدی بر ظهور اراده ی خاص الهی 290
- زبانی در راستای عبور از مدرنیته 298
- راز تقابل تمام قد نظام استکباری با ما 301
- بهترین نگاه به انقلاب اسلامی 304
- انقلاب اسلامی؛ چهره ی آشنای مردم 311
- انقلاب اسلامی، حقیقتی ذو مراتب 314
- اتحاد شخصیت امام خمینی«رضوان اللّه تعالی علیه» و انقلاب اسلامی 316
- خدای مطلوب عرفا 317
- نظر به انقلاب اسلامی با کدام عقل؟ 320
- بهترین نگاه به انقلاب اسلامی 322
- راز ریزش های انقلاب 324
- عبور از رنج بی تاریخی 326
- اشاره 328
- نه آن خطرکردنی که از حکمت دور باشد 332
- وظیفه ی بزرگ 332
- انقلاب اسلامی در تار و پود آینده 333
- کامیابی قطعی ماوراء آنچه پیش آمده 334
- خطری که گروه های فرهنگی را تهدید می کند 334
- تعهّدی نانوشته 335
- معنای بی عالَمی 335
- پرورشی که باید آغاز شود 336
- استقبال از خطر 337
- بزرگ ترین وظیفه ی ما 337
- شیعه یعنی راه کارِ زندگی 338
- آزادی مطلوب 338
- باتلاق گندیده ی آرمان های کوتاه 339
- نگاهی زندگی ساز 340
- زندگی های کاغذی 340
- انسان های کامل، اصول پایدار انسانیت 341
- دیگر بشر نمی خواهد در بستر بزدلی استراحت کند 342
- نقشه ی راه 343
- خطر زمین گیری انقلاب اسلامی 344
- مواظب باش عقب نمانی 345
- ظهور جنبه ی یمینی انسان ها 346
- جوامع ناقص الخلقه 347
- گلّه های بزدل یا لشکریانی فداکار 348
- آنچه تازگی دارد 349
- آینده ای پایدار 350
- رقیب را با چشم رقیب ننگرید! 351
- روحی در میان آمده! 352
- معنای تمدن حقیقی 354
- تمدنی که ما مدّ نظر داریم 357
- این همان جدایی از نیستان است 358
- به اسم تساوی حقوق 359
- کدام دارایی؟ 361
- تشکیلات سیاسی و انقلاب اسلامی 364
- نجات از اکنون زدگی 367
- آثار سقوط غرب 368
- وقتی شرافت و کیفیت مدّ نظر نباشد 369
- عبور از خویشتن فریبی 371
- نشانه ی خاموشی یک تمدن 374
- عاقبت به خیری در بیهودگی؟ 376
- مهلتی نداریم تا خسته باشیم 377
- آن گاه که دایره ی تصرف دجّال تنگ می شود 377
و تونس را در موضع گیری سوریه در مقابل اسرائیل و به نفع مردم فلسطین و ضد آمریکائی بودن آن می دانستند که در عمل نیز روشن شد دولت سوریه در عین آن که نیاز به اصلاحات دارد با رژیم های دیکتاتور عربی فرق دارد.
در جامعه، به خصوص در جامعه ی روشنفکری ما به جهت غفلت از فهم زمانه، ذکر و فکر به حاشیه رفته است. آری هم ذکر و هم فکر. چون این دو با هم هستند، ما در اسلام ذکر منهای فکر و فکر منهای ذکر نداریم. ما فکر را رجوع به اراده ی حضرت حق می دانیم که برای ما افق آینده را روشن می کند و این به خودی خود یک نوع ذکر را به همراه دارد زیرا به یک معنا این نوع فکر رجوع به حق می باشد.
تفکر، ما را به چه می خواند؟
این سؤال همواره باید مدّ نظر عزیزان باشد که تفکر چیست و تفکر، ما را به چه می خواند؟ اگر با هیدگر همسخن شویم که تفکر نوعی انفتاح و رسیدن به فضایی گشوده است که «وجود» برای ما پدیدار می کند، بحث از تفکر را نباید تا حد «ذهن گرایی» یا «معرفت شناسی» تنزل داد. از این جهت این دو سؤال، سؤالاتی نیست که شما از کسی بپرسید و انتظار داشته باشید جواب بگیرید بلکه باید با نظر به «وجود» و تقدیری که در این رابطه احساس می کنید جواب آن را نه در ذهن که در جان خود احساس کنید. انسان باید همواره از خود بپرسد تفکر چیست و ما را به چه می خواند تا در حضور تقدیر الهی قرار گیرد، همان طور که خود را باید احساس کنید و